«Υπήρχε μέσα μας η αίσθηση ότι είχαμε όλη την Ιταλία εναντίον μας.
Είναι ένα περίπλοκο πράγμα για να εξηγηθεί, αλλά ήμασταν πραγματικά μόνοι απέναντι σε όλο τον Βορρά.
Σε κάθε ματς που παίζαμε μακριά από το San Paolo μας υποδέχονταν ως εχθρούς, με πανό, με ύβρεις, ρατσιστικές φωνές, νιώθαμε ότι υπήρχε ένα κλίμα μίσους.
Και αυτό μας βοήθησε πολύ να ξεπεράσουμε τις δύσκολες στιγμές, γιατί πηγαίναμε με καμάρι και περηφάνεια κάθε φορά εκτός εδράς.
Φαίνεται υπερβολική λέξη, αλλά ακουγόταν σαν ένας πόλεμος εναντίον της Νάπολι».
Αλεμάο

Ο Ricardo Rogério de Brito, γνωστός ως Alemão, γεννημένος στις 22 Νοεμβρίου 1961, είναι ένας πρώην Βραζιλιάνος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που έπαιζε ως αμυντικός μέσος.
 Το παρατσούκλι του σημαίνει γερμανός στην πορτογαλική γλώσσα.
Ένας επίμονος, σωματικά δυνατός αλλά και τεχνικά προικισμένος παίκτης, ο Alemão ήταν ένας σταθερός, εργατικός και ευέλικτος μέσος, ο οποίος διέπρεψε στο κράτημα της μπάλας είτε ως αμυντικός μέσος είτε ως οργανωτής, λόγω της τακτικής του ευφυΐας, της ενέργειας, του δυναμικού στυλ παιχνιδιού του, της ικανότητας του να διαβάζει το παιχνίδι, καθώς και την ικανότητά του να ξεκινά την επίθεση αφού κέρδιζε την κατοχή της μπάλας.

Το παρατσούκλι του, "Alemão" ("ο Γερμανός"), αποδόθηκε στα ξανθά μαλλιά και την ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα του, γεγονός που τον έκανε να μοιάζει σε εμφάνιση με πολλούς Γερμανούς μετανάστες στην Βραζιλία.

Γεννημένος στη Λαύρα, Minas Gerais, ο Alemão ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας για ένα κλαμπ του Minas Gerais που ονομάζεται Fabril το 1980.
 Το 1981, μετακόμισε στη Μποταφόγκο, του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου έμεινε μέχρι το 1987, κερδίζοντας το βραβείο Bola de Prata του περιοδικού Placar το 1985.
Το 1987 και το 1988, έπαιξε για την Ατλέτικο Μαδρίτης, της Ισπανίας, σκοράροντας έξι γκολ σε 35 αγώνες και κέρδισε το EFE Trophy ως καλύτερος παίκτης της Νότιας Αμερικής και ξένος παίκτης της χρονιάς στη La Liga το 1988.
 Μεταξύ 1988 και 1992, έπαιξε 93 παιχνίδια και σκόραρε εννέα γκολ για τη Νάπολι, παίζοντας δίπλα σε επιθετικούς παίκτες όπως ο Ντιέγκο Μαραντόνα και ο Καρέκα.
Με τη Νάπολι, κέρδισε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1989, σημειώνοντας ένα γκολ στον τελικό και στην συνέχεια ακολούθησε ο τίτλος της Serie A και το Supercoppa Italiana το 1990.
Το 1992, υπέγραψε με την Αταλάντα της Ιταλίας, σημειώνοντας δύο γκολ σε 40 αγώνες, μέχρι που έφυγε από τον σύλλογο το 1994.
 Το 1994, επέστρεψε στη Βραζιλία, παίζοντας 77 παιχνίδια και σκοράροντας δύο γκολ για το Σάο Πάολο, κερδίζοντας δύο διεθνείς τίτλους με τον σύλλογο το 1994, το Copa CONMEBOL και το Recopa Sudamericana.
Το 1996, πήγε στη Βόλτα Ρεντόντα και αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο.

Ο Alemão συμμετείχε 39 φορές στην εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Βραζιλίας, μεταξύ Ιουνίου 1983 και Ιουνίου 1990, σημειώνοντας έξι γκολ και ήταν μέλος της εθνικής ομάδας για το Παγκόσμιο Κύπελλο 1986 και το Παγκόσμιο Κύπελλο 1990.
 Ήταν επίσης μέλος της ομάδας της Βραζιλίας που κέρδισε το Κόπα Αμέρικα το 1989.
Έπαιξε το τελευταίο του παιχνίδι για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας στις 24 Ιουνίου 1990, όταν η Βραζιλία ηττήθηκε από την Αργεντινή στον δεύτερο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1990.