Το 2000 ο Κακά ήταν 18 ετών και αγωνιζόταν στις Ακαδημίες της Σάο Πάολο.

Σε ένα ματς λοιπόν δέχθηκε την κίτρινη κάρτα που του στερούσε τη συμμετοχή από το επόμενο παιχνίδι.

Έτσι λοιπόν βρήκε την ευκαιρία το σαββατοκύριακο μαζί με την οικογένειά του να επισκεφτεί τους παππούδες του που ζούσαν στο Κάλντας Νόβας.

Όλοι μαζί πήγαν σε ένα water park όπου ο 18χρονος Κακά μαζί με τον αδερφό του έπαιζαν ανέμελοι.

Ώσπου κάποια στιγμή ο πρώτος χτύπησε δυνατά το κεφάλι του στο πάτο της πισίνας.

Μόλις βγήκε από το νερό, ο αδερφός του είδε ότι είχε ματώσει και τον μετέφεραν στο νοσοκομείο για ακτινογραφίες.

Αν και αρχικά οι γιατροί του είπαν πως δεν είχε κάτι σοβαρό, οι δυνατοί πόνοι που ένιωθε στο λαιμό του, τον έκαναν να επιστρέψει στο νοσοκομείο για νέες ακτινογραφίες.

Τότε ήταν που κατάλαβαν πως ο Βραζιλιάνος είχε τραυματιστεί σοβαρά στο λαιμό, ενώ το χτύπημα θα μπορούσε να τον είχε αφήσει παράλυτο!

“Πιστεύω δεν ήταν τύχη, ο Θεός με προστάτεψε εκείνη τη στιγμή από κάτι πιο σοβαρό.

Πολλοί πιστεύουν ότι έγινα Χριστιανός μετά από αυτό το ατύχημα.

Οι γονείς μου ήταν Χριστιανοί και μεγάλωσα διαβάζοντας τη Βίβλο.”

Το ατύχημα τον άλλαξε, τον έκανε να πιστεύει ακόμη περισσότερο στον Ιησού.

Για περίπου δύο μήνες φόρεσε ένα ειδικό κολάρο στο λαιμό και έμεινε μακριά από τις προπονήσεις.

Περνούσε τις ημέρες του κάνοντας προσευχή και περίμενε την επιστροφή του στα γήπεδα.

”Δεν είμαι σε θέση να κρίνω τις επιλογές κανενός.

Η οικογένεια μου και η πίστη μου στον Θεό και τον Ιησού ήταν πάντα οι παράγοντες που καθόριζαν τη ζωή μου.

Θέλω να τη ζήσω με το σωστό τρόπο και αυτός είναι δίπλα στο Θεό.”

Κακά