«Όταν με κάλεσε η Γιουνάιτεντ, πέρασα τη νύχτα κοιτώντας το ταβάνι.

Έφευγα το επόμενο πρωί.

Με κατηγόρησαν ότι έκανα αυτή την επιλογή για χρήματα, αλλά δεν είναι αλήθεια, η οικογένειά μου δεν πήρε ούτε ένα ευρώ.

Ήταν η επιθυμία να δω τον εαυτό μου σε έναν νέο κόσμο.

Ήταν μια μαθησιακή αλλά σκληρή εμπειρία.

Στην Ιταλία στα 16 σου βιώνεις το ποδόσφαιρο σαν παιχνίδι, εκεί είναι ήδη δουλειά.

Έχουν περισσότερα χρήματα από εμάς και τα επενδύουν στην ανάπτυξη παικτών.

Την πρώτη μέρα που πάω στην καντίνα περνάνε ο Γκιγκς και ο Φέρντιναντ και μου λένε γεια. Μετά την προπόνηση, ο Ρούνεϊ και ο Μάτα είχαν έναν αγώνα ελεύθερων χτυπημάτων και με κάλεσαν.

Κάθε τόσο έμπαινα σ’αυτον τον αγώνα, όπως μου έλεγε ο Ρούνεϊ:

«Α, από τα 10 θα σου βάλω 7».

Και λέω «Όχι, όχι, λιγότερο».

Κάποιες φορές τα πήγαινα καλά ακόμα κι αν απέναντί μουη είχα τεράστιους πάικτες.

Λοιπόν, το να αγωνίζομαι σε τόσο νεαρή ηλικία με τέτοιους πρωταθλητές με έκανε να μεγαλώσω».

Πιερλουίτζι Γκολίνι