Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Ίντερ, αγώνας για τα προημιτελικά του Champions League του 1999. Επίθεση της Ίντερ από τα αριστερά, μια σέντρα φτάνει στην περιοχή και βρίσκει τον Ζαμοράνο εντελώς μόνο... Ο φύλακας άγγελος βουτάει μπροστά στον Χιλιανό ο οποίος είναι έτοιμος να σκοράρει με κεφαλιά. Οι παίκτες και οι οπαδοί της Ίντερ είναι έτοιμοι να πναηγυρίσουν όταν εμφανίζεται ένα χέρι που φαίνεται να γίνεται όλο και μεγαλύτερο, σχεδόν φαίνεται να καλύπτει το τέρμα. Και αυτό το μεγάλο χέρι καθαρίζει την φάση και σώζει ένα γκολ που φαινόταν ήδη να έχει μπει. Αυτό ήταν το μεγάλο χέρι του Peter Schmeichel. Ένα ανοιχτό χέρι έφτασε εκεί από ένστικτο, λίγη τύχη και πολλή εξάσκηση... "Έπαιζα χάντμπολ έως ότου ήρθα στη Γιουνάιτεντ. Υπάρχει μια άσκηση που ονομάζεται άλμα αστεριών, η οποία είναι θεμελιώδης στην εκπαίδευση των τερματοφυλάκων του χάντμπολ, την εισήγαγα και στο ποδόσφαιρο. Είναι μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος για να αυξήσεις τις πιθανότητές σου για να αποκρούσεις. Αν παραμείνεις στη γραμμή και κάποιος κάνει κεφαλιά, οι πιθανότητες να φτάσει σε αυτές είναι περιορισμένες, οπότε αυτή η τεχνική βοηθά να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερο χώρο στο τέρμα.'' Δεξιοτεχνία, προετοιμασία από το παρελθόν στο χάντμπολ, αφοσίωση, ψυχική δύναμη και χάρισμα, όλα αυτά και όχι μόνο, ήταν ο Peter Schmeichel. Για χρόνια ο καλύτερος τερματοφύλακας του αγγλικού πρωταθλήματος, πρωταγωνιστής των επιτυχιών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα 90s και ήρωας της θρυλικής νίκης της Δανίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1992.
