«Όταν άκουσα τον Γκουαρδιόλα να μιλάει καλά για μένα, συγκινήθηκα.

Για μένα ο Γκουαρδιόλα είναι σαν γιος, παρακολουθώ τα παιχνίδια του στην τηλεόραση, ένας σεβαστός και καλός άνθρωπος.

Επιτρέψτε μου να σας πω μια ιστορία…

”Τέσσερις μέρες πριν τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στην Ρώμη, η Μπαρτσελόνα θα έπαιζε εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Χτύπησε το τηλέφωνο του σπιτιού μου και ο εγγονός μου πήγε να απαντήσει.

-Παππού, ο Γκουαρδιόλα είναι στο τηλέφωνο.

Πήρα το τηλέφωνο στο χέρι…

-Γεια σας, ποιος είναι; “

-Κύριε, είμαι ο Πεπ.

-Ναι και εγώ είμαι ο Γκαριμπάλντι.

Οι φίλοι μου από το Άσκολι συχνά μου κάνουν φάρσες, νόμιζα ότι ήταν αυτοί.

-Όχι, Κύριε, εγώ είμαι ο Πεπ. Ήθελα να σας καλέσω στον τελικό.

-Πεπ, μα σε τέσσερις μέρες παίζεις τελικό και σκέφτηκες εμένα?

-Ναι Κύριε, σε σκέφτομαι και σε θέλω στις κερκίδες».

-Πήγα εκεί. Και κέρδισε.

Κάρλο Ματσόνε