Βιέρι: -Βγαίναμε το βράδυ με τον Πάολο Μοντέρο.

Μετά τη δεύτερη μπύρα, αν κάποιος τον κοίταζε, έλεγε:

“Qué miras;” (Τι κοιτάς;)

Έπειτα έπρεπε όλοι να το σκάσουμε αλλιώς θα άρχιζε ο καβγάς…

Αμορούζο: -Τον Πάολο δεν τον ”μέτρησαν” καλά οι αντίπαλοί του, αλλά και οι αντίπαλοι οπαδοί.

Πώς όμως υπερασπιζόταν ο Πάολο την ομάδα;

Ήταν πάντα έτοιμος να σου δώσει ένα χέρι βοηθείας.

Είναι μια έμφυτη ιδιότητα που είχε πάντα.

Iuliano: -Ακούστε αυτό παιδιά.

Ξέρετε καλά ότι ήμασταν αρκετά καβγατζήδες… ένα βράδυ παίζαμε με την Άρσεναλ του Campbell, Vieira κτλ… ο πιο κοντός ήταν 1,90.

Είχαμε χάσει 2-0, ο Ανρί σκόραρε αλλά κάποιος είχε κάνει ένα κακό τάκλιν στον Ζαλαγέτα.

Στο τέλος του αγώνα ο Πάολο μπήκε στα αποδυτήρια της Άρσεναλ μόνος του, σε κάποιο σημείο ακούσαμε: «μπαμ, πουμ, μπουμ!».

Λίγο αργότερα ο Πάολο επέστρεψε πολύ ταραγμένος και είπε…

“Α! Με έστειλες μόνο! Και ρε Πεσότο! Πού ήσουν εσύ;;;”

Και ο Πεσότο: “Μα Πάολο! Τι να είχα κάνει;;;”

Αυτοί είναι τεράστιοι ρε… έπρεπε να το βγάλει το νεύρο του στο Pessotto…».