”O Kαντέ στη ζωή του είναι ακριβώς όπως τον βλέπεις στην τηλεόραση, χαμογελαστός, απλός, ντροπαλός.

Πάρα πάρα πολύ ντροπαλός.

Ήταν μαζί μας από τα εννιά έως τα δεκαοχτώ του χρόνια.

Τον είδαμε να μεγαλώνει και να εξελίσσεται ποδοσφαιρικά, αλλά σαν χαρακτήρας έμεινε ο ίδιος.

Ήταν πάντα κοντός, οι επαγγελματικές ομάδες τον απέρριπταν γι’αυτό τον λόγο.

Θα μπορούσε να σταματήσει να πιστεύει στον εαυτό του, αλλά αντ ‘ αυτού…

Τώρα είναι παράδειγμα για όλους τους νεαρούς ποδοσφαιριστές μας, δεν υπάρχει καλύτερο πρότυπο από αυτόν.

Το ποδόσφαιρο είναι δύσκολο αλλά είναι πολύ πιο σημαντικό να μάθουν τα παιδιά να συμπεριφέρονται. “

Σιλβέν Πορτχόλτ, πρόεδρος της Σουρέσνες, της ομάδας που ξεκίνησε το ποδόσφαιρο Καντέ.

”Ο Καντέ ήταν πιο κοντός από όλους τους συνομήλικούς του αλλά στο γήπεδο ήταν μια δύναμη της φύσης, ένα θέαμα.

Στην αρχή νομίζαμε ότι ήταν βουβός… του μιλούσες, σε κοίταζε με αυτά τα μεγάλα μάτια και δεν έλεγε τίποτα.Στην καλύτερη περίπτωση έκανε ένα νεύμα.

Αναρωτιόμασταν αν καταλάβαινε, αλλά στην επόμενη προπόνηση, δούλευε πάνω σ’αυτό που του λέγαμε.

Όταν πήγε στην Μπουλόν, σε ηλικία δεκαεννιά ετών, άρχισε να κερδίζει υψηλούς μισθούς.

Στις προπονήσεις συνέχιζε να πηγαίνει με το σκούτερ ή περπατώντας αλλά του είπαμε ότι θα χρειαζόταν αυτοκίνητο.

Αρχίσαμε λοιπόν να του δίνουμε συμβουλές…

”Ενγκολό, δεν χρειάζεται να πάρεις Φεράρι, αλλά ψάξε για κάτι όμορφο και άνετο.”

Νομίζαμε ότι τον είχαμε πείσει.

Λίγες εβδομάδες αργότερα ήρθε να μας επισκεφθεί με ένα απλό αυτοκίνητο.

Με πήγε βόλτα, μπήκα μέσα και κοίταξα το κοντέρ, υπήρχαν ήδη αρκετά χιλιόμετρα…Πήρε μεταχειρσμένο… τι γέλιο κάναμε.

Και μέχρι πριν λίγες μέρες χρησιμοποιούσε ένα μεταχειρισμένο Μίνι Κούπερ.

Ο Ενγκολό είναι έτσι, δεν του αρέσει να προκαλεί με την πολυτέλεια.”

Πιέρ Βιλ, πρώην πρόεδρος της Σουρέσνες, της ομάδας που ξεκίνησε το ποδόσφαιρο ο Καντέ.