«Σε εκείνο το παιχνίδι Κορέας-Ιταλίας μπορεί να έκανα κάποια λάθη, αλλά δεν έχω για τίποτα να ζητήσω συγγνώμη.

Δεν είχα δει τις σκληρές πρκλήσεις των Κορεατών, συμπεριλαμβανομένης αυτής στον Coco, διαφορετικά θα τους τιμωρούσα, υπήρχε το σώμα ενός άλλου παίκτη μπροστά, ήταν περίπλοκο.

Οι βοηθοί ήταν οι Ραταλίνο και Φέρεντς, δεν με στήριξαν στην απόφαση.

Του Ζαμπρότα, κοιτώντας το τώρα, ήταν πέναλτι, ήταν κόκκινη, χωρίς αμφιβολία.

Το θυμάμαι καλά, κοντά στον πάγκο, ο χειρότερος εχθρός του διαιτητή είναι η τηλεόραση. Είναι 20 κάμερες και είσαι μόνος, με δύο βοηθούς, δεν είδα που τον χτύπησε, ψηλά ή χαμηλά.

Μετά δεν είδα το χτύπημα στο κεφάλι του Μαλντίνι, κοίτα πόσοι παίκτες ήταν μπροστά, ο Κορεάτης ήθελε να χτυπήσει την μπάλα, δεν το είδα από τη θέση μου.

Πώς μπορούσα να δώ, ακυρώθηκε το γκολ της Ιταλίας.

Δεν υπάρχει οφσάιντ αλλά πρέπει να το πει ο βοηθός, όχι εγώ.

Μου ήταν αδύνατο να μάθω αν ήταν οφσάιντ ή όχι, σήκωσε τη σημαία του και το έδωσα.

Δεν μπορώ να βάλω το χέρι μου στη φωτιά για τους βοηθούς μου σε εκείνο το ματς.

Δεν κατάλαβα γιατί δεν με έβαλαν με τον Fierro, δουλέψαμε πολύ μαζί και καταλαβαινόμασταν με ένα βλέμμα.

Ήταν ένας καλός επόπτης, δεν κατάλαβα γιατί δεν ήταν μαζί μου.

Η απόφαση της FIFA με εξέπληξε.

Δεν μπορώ να μιλήσω άσχημα για τον Χόρχε Άνχελ-Σάντσες, ο οποίος ήταν και στο Κορέα-Πορτογαλία, όπου υπήρχαν προβλήματα.

Μου φάνηκε περίεργο που ήταν μαζί μου σε εκείνο το ματς, οι άλλοι στάλθηκαν σπίτι.

Σε κάθε περίπτωση, θα έδινα στον εαυτό μου ένα οκτάρι για αυτή τη διαιτητική κατεύθυνση, η Ιταλία θα έπρεπε να παραπονεθεί στον Τραπατόνι, ήταν δειλός όπως πάντα, με τον Τότι έξω, έβαλε τον Τομάσι, και άφησε μόνο τον Ντελ Πιέρο ως επιθετικό».

Ο Μπάιρον Μορένο θυμάται το παιχνίδι Νότια Κορέα-Ιταλία