”Έρχεται μια μέρα που δεν νιώθεις πια την ανάγκη να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν.
Όχι επειδή τα παράτησες αλλά επειδή μεγάλωσες.
Μεγαλώνοντας… κουράζεσαι.
Κουράζεσαι να εξηγείς, να δικαιολογείς, να συρρικνώνεσαι για να ταιριάξεις στις ζωές των άλλων.
Κουράστηκες να περιμένεις μηνύματα που δεν έρχονται, συγγνώμη που δεν φτάνουν, ανθρώπους που δεν ξέρουν να αγαπούν.
Η αλήθεια είναι απλή:
Δεν θα σε καταλάβουν όλοι.
Δεν θα μείνουν όλοι.
Δεν θα σου φέρονται όλοι όπως σου αξίζει.
Αλλά δεν χρειάζεται.
Γιατί έρχεται η στιγμή που επιλέγεις την ειρήνη.
Επέλεξε τη σιωπή από την αντίδραση.
Σταμάτα να χαμηλώνεις τον εαυτό σου για να χωρέσεις στις καταιγίδες των άλλων.
Γιατί μερικές φορές, η πιο ώριμη απάντηση είναι η σιωπή.
Η πιο δυνατή κίνηση είναι να απομακρυνθείς.
Και η μεγαλύτερη πράξη αυτοαγάπης είναι να σταματήσεις να βάζεις τον εαυτό σου τελευταίο.
Δεν είναι εγωισμός – είναι θεραπεία.
Χρειάζεται θάρρος για να επιλέξεις τον εαυτό σου.
Για να ξαναχτίσεις την ψυχή σου χωρίς να χρειάζεται την έγκριση κανενός.
Να προχωράς μπροστά έστω και μόνος αλλά με αξιοπρέπεια.
Και όταν το κάνεις…
Η ζωή αρχίζει να μπαίνει ξανά σε τάξη.
Γιατί οι σωστοί άνθρωποι δεν ζητούν εξηγήσεις.
Σε βλέπουν.
Σε ακούνε.
Σε σέβονται, χωρίς να χρειάζεται να παρακαλάς γι’ αυτό.”
Μόργκαν Φρίμαν
