«Δεν είχα μιλήσει ποτέ με τον Μάικλ Τζόρνταν πριν, σε όλη μου τη ζωή.
Εκτός από μία...
Ετοιμαζόμασταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης του '92.
Ο κόουτς Ντέιλι μας έβαζε πάντα να παίζουμε εναντίον του μετά την προπόνηση.
Από τη μια η Ανατολή, μαζί του, ο Μπερντ, ο Μπάρκλεϊ, ο Γιούινγκ, ο Πίπεν, από την άλλη η Δύση μαζί μου, ο Μαλόουν, ο Ρόμπινσον, ο Στόκτον, ο Ντρέξλερ.
 12-2, κυριαρχούσαμε.
Εκείνη τη στιγμή αποφάσισα να τον προκαλέσω.
Ήθελα πολύ να τον τσαντίσω...
Χτυπάω τον ώμο του και λέω...
 "Ρε φίλε, νομίζω ότι αν δεν μετατρέπεσαι σε Air Jordan σε νικάμε" και καθώς λέω Air Jordan βγάζω τη γλώσσα μου όπως κάνει πάντα, κοροϊδευτικά.

Γκουρλώνει αμέσως τα μάτια του.
Αρχίζει να δαγκώνει τα χείλη του.
Η γλώσσα του βγαίνει από το στόμα του πολύ περισσότερο από ό,τι συνήθως.
Ήταν πολύ νευρικός.

Ξεκινάει πάλι το παιχνίδι.
Παίρνει την μπάλα και αμέσως σκοράρει ένα τρίποντο, μετά με κοιτάζει, με δείχνει και βγάζει τη γλώσσα του.
Στην επόμενη φάση βάζει άλλο ένα τρίποντο, με κοιτάζει, με δείχνει και βγάζει ξανά τη γλώσσα του έξω.
Ήταν σε μια αγωνιώδη έκσταση.
Σκοράρει πάντα συνεχώς με ματωμένα μάτια και πάντα μου βγάζει τη γλώσσα.
Τότε κάποια στιγμή συμβαίνει κάτι απίστευτο.
Διεισδύει γρήγορα στη δεξιά πλευρά του γηπέδου και πετάει αλλά ακόμα και ο Ρόμπινσον πετάει για να τον σταματήσει.
Ο Μάικλ έμεινε στον αέρα με τη μπάλα κάτω από το χέρι του, σαν να περίμενε τον Ρόμπινσον να ξανακατέβει. 
Ο Ντέιβιντ κατεβαίνει ξανά, ο Μάικλ είναι πάντα στον αέρα και κάνει όπισθεν στα 360 από την αντίθετη πλευρά του καλαθιού, περιστρέφοντας επίσης τη γλώσσα του 360 μοίρες.
Στην προπονηση...
Αυτό είναι το πιο εκπληκτικό καλάθι που έχω δει ποτέ σε ολόκληρη τη ζωή μου.
Ήμουν εκστασιαμένος.
 Όλοι στο γήπεδο ήταν εκστασιασμένοι.
Όλα αυτά έγιναν γιατί τον προκάλεσα στην προπόνηση…
Δεν θα υπάρξει ποτέ άλλος σαν αυτόν».
Μάτζικ Τζόνσον