«Είναι το δίλημμα πολλών μεγάλων ομάδων…

Μερικές φορές μπορείς να φτιάξεις μια ομάδα τίτλου αλλά δεν κερδίζεις γιατί έχεις την ατυχία να γεννηθείς την ίδια περίοδο με τον Τζόρνταν.

Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να νικήσει το Σικάγο όσο είναι ο Μάικλ».

Πατ Ράιλι

«Εγώ, στη θέση που κατέχω, δεν πρέπει ποτέ να προσεύχομαι σε κανέναν, αλλά αυτή τη φορά το κάνω.

Πέφτω στα γόνατα και λέω…

Μάικλ Τζόρνταν σε παρακαλώ μην μας αφήνεις.»

Ντέιβιντ Στερν, μετά την ανακοίνωση της δεύτερης αποχώρησης

«Ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν πιο χαρισματικός και κοινωνικός από όλους.

Του άρεσε να προπονείται με συμπαίκτες και αντιπάλους ή να παίζει χαρτιά με υπαλλήλους και αξιωματικούς ασφαλείας, να καπνίζει ένα πούρο με φίλους για να χαλαρώνει.

Ήταν στιβαρός και εκφοβιστικός αμυντικός, εκτός απο σπουδαίος επιθετικός.

Ποτέ δεν τον έπιανε αμοκ και μπορούσε να σημαδέψει μέσα στην ένταση με την μοναδική ακρίβειά του.

Ο Μάικλ ήταν ο ανώτερος ηγέτης.

Αν και μπορούσε να είναι πολύ σκληρός με τους συμπαίκτες του, ήξερε να ελέγχει τα συναισθήματα της ομάδας και να σταθεροποιεί τα πράγματα μόνο με την παρουσία του».

Φιλ Τζάκσον

Από εδώ και πέρα ​​μπαίνουμε στον χώρο του θρύλου.

Ο Μάικλ Τζόρνταν όχι μόνο παίζει, αλλά σκοράρει ακατάπαυστα.

Ξεκινά προσεκτικά και μετά ανεβαίνει.

Χρόνια αργότερα θα εξηγήσει τι έκανε.

Απο τις τρείς το μεσημέρι έως τις εφτά το απόγευμα, απομνημονεύει κάθε κίνηση που θα πρέπει να κάνει σε κάθε παιχνίδι, έτσι ώστε όταν θα πρέπει να ηγηθεί, να έχει ένα σενάριο στο μυαλό του, το οποίο θα εκτελέσει.