”Με τον Μάρκο ήμασταν πολύ καλοί φίλοι, ήμασταν μαζί σχεδόν κάθε μέρα, τουλάχιστον πέντε-έξι ημέρες την εβδομάδα.

Σχεδόν πάντα.

Tελειώναμε την προπόνηση και πηγαίναμε για φαγητό, ο Μάρκο έτρωγε δυο φορές περισσότερο απο εμάς.

Ήταν όλα όμορφα.

Το να συμμετέχεις στο ατύχημα ήταν ένα καταστροφικό πράγμα, δύσκολο να το ξεπεράσω προσωπικά αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να σταματήσω.

Με την πάροδο του χρόνου περνάει και όταν σκέφτομαι τον Μάρκο, έχω μόνο θετικές αναμνήσεις, έγινε έτσι και δυστυχώς τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.

Πήγα μπροστά για την αγάπη μου για την μηχανή.

Διαφορετικά θα είχα σταματήσει.

Ήμουν ήδη μεγάλος, είχα κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Χωρίστηκα στα δύο, στον πόνο και στο τι έπρεπε να γίνει.

Ηθελα να συνεχίσω…”

Βαλεντίνο Ρόσι