”Ήμουν πολύ κοντά με τον Σουμάχερ.
Κάθε ίνα στο σώμα μου με παρακαλούσε να σηκώσω το πόδι μου, αλλά είπα στον εαυτό μου να μετρήσω μέχρι το τρία και να πάω γεμάτα.
Ήξερα ότι αν περνούσα μέχρι την στροφή, είτε θα έβγαινα αλώβητος είτε θα κατέληγα στα εμπόδια.
Ήμουν 100% σίγουρος γι’ αυτό.
«Ένα» και το αυτοκίνητο άρχισε να τρέμει από τη δύναμη G ήξερα ότι έπρεπε να παλέψω αν ήθελα να αποφύγω τη σύγκρουση, αλλά έπρεπε επίσης να καταπολεμήσω τον φόβο μου. «Δύο», καταβρόχθισα, έστρεψα το αυτοκίνητο σε μια γωνία. Αριστερά, δεξιά.
Για μια στιγμή σκέφτηκα ότι δεν μπορούσα να το ελέγξω.
Το αυτοκίνητο ήταν στα όριά του, αλλά έπιασε και έμεινε μέσα.
‘Τρία’. Το αυτοκίνητο ήταν πολύ ελαφρύ: περίεργη αίσθηση στην υψηλή ταχύτητα, αλλά έμεινε στο δρόμο.
Το είχα κάνει: είχα καλύψει πλήρως.
Και με πολύ στενή γραμμή διαθέσιμη.
Ο Σουμάχερ προφανώς δεν είχε κάνει πλήρως το Eau Rouge, γιατί τον πλησίαζα με μεγάλη ταχύτητα.
Όταν πλησιάσαμε το Les Combes, είδα τι γινόταν.
Είπα στον εαυτό μου ότι όποια τροχιά προσπαθούσε να ακολουθήσει ο Σουμάχερ, θα έπαιρνα την αντίθετη.
Πήγε αριστερά: αμέσως πήγα δεξιά.
Φρέναρα όσο πιο δυνατά μπορούσα.
Ήμουν εκτός γραμμής, σε μια πιο ανώμαλη άσφαλτο παρά στην ιδανική γραμμή και ήμουν στα 300 km/h.
Μόλις πλησίασα την καμπύλη κατάλαβα ότι τα κατάφερα.
Τον είχα προσπεράσει και ξαναπήρα την πρώτη θέση.
Στις επόμενες στροφές ο Σουμάχερ δοκίμασε τα πάντα για να με ξεγελάσει ώστε να κάνω λάθη, να κινούμαι δεξιά και αριστερά για να κάνω κάποια ενοχλητικά πράγματα.
Όπως είπα, ήταν ένας μνημειώδης αγωνιστής».
27 Αυγούστου 2000, ημέρα της θρυλικής προσπέρασης του Mika Hakkinen εναντίον του Michael Schumacher κατά τη διάρκεια του GP του Βελγίου.
