«Είχα πραγματικά μια ιδιαίτερη σχέση με τον Ρούι Κόστα, πήγαινα και στο σπίτι του. Ήταν πολύ γενναιόδωρος, για τα Χριστούγεννα μου πρόσφερε ένα ταξίδι στο Παρίσι, είχε τόσο πολύ χιόνι τότε! Ακόμα και ο Πύργος του Άιφελ είναι κλειστός. Τον ενδιέφεραν τα πάντα, ακόμα και τα λουλούδια για τις γυναίκες των υπαλλήλων. Ακόμα και το ντύσιμο τον ένοιαζε, μου έκανε ένα δώρο, ένα κοστούμι φτιαγμένο στα μέτρα του. Δεν με ξέχασε, μερικές φορές μου γράφει και μηνύματα. Όταν έφυγα από την Φιορεντίνα, ο Μπατιστούτα συμπεριφέρθηκε σαν μεγάλος αρχηγός. Λόγω προσωπικών προβλημάτων είχα παραιτηθεί αλλά ο Μπατιστούτα επέμενε στον επαναδιορισμό μου, φόρεσε την φανέλα "47 Dati" όταν κατακτήσαμε το ιταλικό σούπερ καπ... Πάντα μου έλεγε... «Μην ανησυχείς Λουτσιάνο, θα το φροντίσω». Άλλοι επιθετικοί ελεγανν: «Ελπίζουμε να σκοράρουμε. ..”. Και αυτός σκέφτηκε εμένα, αυτό λέει πολλά… Τότε πήγα στον Μπατιστούτα στη μία το πρωί για να του κάνω μασάζ. Πάντα ήθελε να παίζει. Δεν υπήρχαν μεγάλες ανάγκες φυσιοθεραπείας εκείνη την εποχή. Όσοι έκαναν μασάζ μερικές φορές ήταν από δεισιδαιμονία ή απλώς για να χαλαρώσουν αραιώνοντας την ένταση πριν τον αγώνα. Σήμερα, ακόμα και στην τρίτη κατηγορία, όλοι θέλουν να τους κάνουν μασάζ. Δεν υπάρχει ταπειν΄ς άνθρωπος πλέον». [Λουτσιάνο Ντάτι, ιστορικός μασέρ της Φιορεντίνα]