” Όταν ήμουν μικρός έπρεπε να εγκαταλείψω την οικογένειά μου για να εκπληρώσω το όνειρό μου, να γίνω ποδοσφαιριστής.
Η Γκενκ, μου είπε, οτι θα μένω σε ένα σπίτι, σε μια ανάδοχη οικογένεια, κατά τη διάρκεια του έτους, του συμβολαίου που θα είχα.Πέρασα δώδεκα μήνες εκεί και ένιωσα αρκετά άνετα.
Όταν τελείωσε η χρονιά, έπρεπε να πάω στο σπίτι για κάνα δυο μήνες και μετά να επιστρέψω στην ομάδα.
Μάζεψα τις βαλίτσες μου και αποχαιρέτησα την θετή μου οικογένεια.
Μου είπαν…θα ξαναβρεθούμε μετά τις διακοπές, καλό καλοκαίρι.
Αυτό που δεν περίμενα ήταν ότι δεν θα ξαναδώ την ανάδοχη οικογένεια μου.
Όταν επέστρεψα στο σπίτι των γονιών μου, πέρασα την πόρτα και είδα τη μαμά μου να κλαίει.
Σκέφτηκα το χειρότερο, νόμιζα ότι κάποιος πέθανε.
Εκείνη τη στιγμή, μου είπε τα λόγια που διαμόρφωσαν τη ζωή μου.
”Δεν σε θέλουν πίσω, η ανάδοχη οικογένεια δεν σε θέλει πια εκεί στο σπίτι.
Ρώτησα…
”Γιατί??”
Και απάντησε ό,τι επειδή είμαι αυτός που είμαι.
Της είπαν, ο,τι ήμουν πολύ ντροπαλός, ήσυχος και ήταν δύσκολο.
Δεν το κατάλαβα.
Ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα για μένα και την καριέρα μου ως ποδοσφαιριστής, καθώς δεν ήμουν μεγάλος σταρ ή κάτι τέτοιο και αυτό έκανε τον σύλλογο να νομίζει ότι ήμουν προβληματικός.
Πραγματικά ένιωσα εγκαταλελειμμένος.
Θυμάμαι που έβλεπα τη μαμά μου να κλαίει και υπήρχαν αυτές οι λέξεις που έμειναν στο κεφάλι μου για πάντα.
Δεν με ήθελαν γιατι είμαι αυτός που είμαι.
Παρ ‘ όλα τα άσχημα πράγματα, αυτό το επεισόδιο ήταν ένα μεγάλο κίνητρο για μένα.
Εκείνη τη μέρα, κλωτσούσα μια μπάλα στον τοίχο για ώρες.
Είπα στον εαυτό μου δυνατά ότι όλα θα πάνε καλά και ότι δεν θα αποτύχω ποτέ ξανά.
Όταν έγινα αυτός που είμαι, αυτή η οικογένεια επικοινώνησε μαζί μου και ήθελε να μου δείξει ό,τι όλα ήταν μια παρεξήγηση.
Είναι διασκεδαστικό να βλέπεις πώς αλλάζουν οι άνθρωποι όταν τα πας καλά.
Με πλησίασαν επειδή πέτυχα.
Τώρα το βλέπω αστείο, αλλά τότε ένιωθα λυπημένος.
Τους είπα…
” Με πετάξατε στα σκουπίδια, τώρα τα πάω καλά και με θέλετε πίσω.”
Νομίζω όμως, ό,τι έπρεπε επιτέλους να τους ευχαριστήσω.
Αυτή η τρομερή εμπειρία, ήταν ένα κίνητρο για την καριέρα μου.”
Κέβιν Ντε Μπρόινε