”Μεγάλος ντριπλέρ, ο οποίος ξεσηκώνει το κοινό με τις ικανότητές του και κάνει τους προπονητές απελπισμένους για την τακτική του απειθαρχία.
Είναι μοναχικός και επιζητά να επιδεικνύεται.
Γι ‘ αυτό και προτιμάει να ξεφύγει από την ομάδα και να έρθει πιο κοντά στο κοινό.”
Ο Χόρχε Βαλντάνο για τον Χοακίν
Όταν γεννιέσαι στο Ελ Πουέρτο ντε Σάντα Μαρία, κοντά στο Κάντιθ, με Αναδαλουσιανές ρίζες, είναι λογικό μεγαλώνοντας να θέλεις να γίνει ταυρομάχος.
Αυτό συνέβη και στον μικρό Χοακίν, που ονειρεύτηκε να είναι ο ήρωας της αρένας, σε αντίθεση με τους φίλους του, που ονειρεύονταν να παίξουν στα μεγάλα γήπεδα της Ισπανίας.
Τελικά, θα είναι ο μόνος απο τους φίλους του, που θα γίνει σπουδαίος ποδοσφαιριστής.
Ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής, ο οποίος κατά μια έννοια, έφερε μαζί του κάποιες πτυχές των ταυρομάχων…
Είναι το αγαπημένο παιδί των οπαδών της Μπέτις, ενώ απ’όπου κι αν πέρασε, ήταν το αγαπημένο παιδί της κερκίδας, έπαιζε για τον κόσμο και αυτό γινόταν εύκολα αντιληπτό.
Ο Χοακίν, με την φανέλα της Μπέτις, μπήκε σε μια κλειστή ομάδα ποδοσφαιριστών, που έχουν σκοράρει σε τέσσερις δεκαετίες.
Αυτοί οι ποδοσφαιριστές είναι:
– Arthur Friedenreich (Βραζιλία) 1900-1910-1920-1930.
– Stanley Matthews (Αγγλία) 1930-1940-1950-1960.
– Jose Manuel ′′ Charro ′′ Moreno (Αργεντινή) 1930-1940-1950-1960
– Kazu Miura (Ιαπωνία) 1980-1990-2000-2010… Συνεχίζει…
– Jose Pepe Sand (Αργεντινή) 1990-2000-2010-2020
– Zlatan Ibrahimovic (Σουηδία) 1990-2000-2010-2020
– Joaquín Sanchez (Ισπανία) 1990-2000-2010-2020
Τρεις τίτλους κατέκτησε σε όλη του την καριέρα, δύο Κύπελλα με την Μπέτις και ένα Κύπελλο με την Βαλένθια, του άξιζαν πολλά περισσότερα σίγουρα και με την Εθνική του και με τις ομάδες που αγωνίστηκε…
Μπέτις, Βαλένθια, Μάλαγα, Φιορεντίνα!!!!
Το ”Ναι” στον Μουρίνιο και στην Τσέλσι το 2004 ίσως να τον έβαζε σε άλλη τροχιά πρωταθλητισμού, αλλά αυτός διάλεξε τότε την καψούρα του και στην τελική, καλά έκανε.
“Να πω την αλήθεια, στο παρελθόν είπα όχι στην Τσέλσι γιατί στις τρεις το μεσημέρι στο Λονδίνο είναι ήδη νύχτα και δεν μου αρέσει καθόλου η Αγγλία.
Και αυτό δεν είναι ζωή για μένα.
Είχα συνηθίσει στον ήλιο, με μια μπύρα στο χέρι, στο περιβάλλον μου και στη χώρα μου και η αλλαγή συνηθειών ήταν αρκετά περίπλοκη.
Ήμουν σε μια περίοδο της ζωής μου που δεν ήταν εύκολο να πάρω μια τέτοια απόφαση, αφού είχα ήδη όλα όσα ήθελα.
Στα είκοσι ήμουν ήδη ο Χοακίν της Μπέτις και είχα σημαντικό ρόλο στον σύλλογο.
Δεν ήθελα με τίποτα να πάω στη συνάντηση με τον Μουρίνιο.
Ήξερα ότι αν πήγαινα θα κατέληγα στην Αγγλία, θα με έπειθε, αυτός είχε τον τρόπο του.
Οπότε δεν εμφανίστηκα.
Μετά μίλησα μαζί του και του ζήτησα συγγνώμη και με ευχαρίστησε για την ειλικρίνεια μου.”
Χοακίν
