“Μια μέρα κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2014, στο προπονητικο μας κέντρο, είδα ότι δεν ήταν ιδιαίτερα ακριβής μπροστά στο τέρμα, έχασε πολλά σίγουρα γκολ.

Έκανε λάθος στα τελειώματα, αλλά κακές μέρες έχουν όλοι, ακόμη και ο μεγαλύτερος σκόρερ.

Στο τέλος της προπόνησης όταν όλοι ετοιμαζόταν να πάνε για μπάνιο, είδα τον Μίρο που πήγε να μαζέψει την τσάντα με τις μπάλες, για να τις πάει στην άκρη της περιοχής.

Πήγα κοντά του και του είπα:

«Τι κάνεις; Δεν θα κάνεις ντους; »

Με κοίταξε και μου είπε…

«Ξέρεις πώς είμαι, δεν φεύγω από εδώ, μέχρι να καταφέρω να πετύχω έναν ικανοποιητικό αριθμό γκολ…

Κύριε, μπορείτε να δώσετε άδεια στον Βάιντενφελερ (που ήταν ο τρίτος γκολκίπερ της Γερμανίας σε εκείνο το Μουντιάλ), θέλω να συνεχίσω την προπονήση ».

Πήγα στα αποδυτήρια.

Μετά από πολλά γκολ, του είπα ξανά…

«Αρκετά Μίρο, πήγαινε στο ντους, ξέρω ότι είσαι σπουδαίος παίκτης, δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν».

Μου έδωσε μια απάντηση που δεν περίμενα:

«Μπορεί να το ξέρετε, αλλά όχι, δεν φεύγω από εδώ, μέχρι που μέσα στο κεφάλι μου, θα έχω πειστεί ότι έχω δώσει τα πάντα και σήμερα».

Τον άφησα εκεί, δεν ξέρω για πόσο ακόμα.

Λυπήθηκα μόνο για τον Βάιντεφέλερ, ο οποίος έπρεπε να ανεχτεί μια διπλή προπόνηση.

Αφού όλοι είχαν τελειώσει το ντους και είχαν φύγει, τον είδα να μαζεύει όλες τις μπάλες και να τις ξαναβάζει στην τσάντα».

Γιόακιμ Λεβ