“Είχα κάνει μια βλακεία μέσα στο παιχνίδι, είχα ήδη μία κίτρινη κάρτα και τσακωνόμουν με έναν παίκτη της αντίπαλης ομάδας -με την Παναχαϊκή νομίζω παίζαμε και ακολουθούσε παιχνίδι με την ΑΕΚ- και θα έτρωγα δεύτερη κίτρινη.

Μετά το παιχνίδι ο προπονητής με κάλεσε στα αποδυτήρια για να μου μιλήσει.

Όταν θύμωνε, ο κύριος Γιάννης έπαιρνε ένα χαμογελάκι ειρωνικό.

Εγώ όμως δεν είχα αντιληφθεί ότι ήταν εκνευρισμένος, νόμιζα πως μου έκανε πλάκα έτσι όπως τον έβλεπα να χαμογελά. Βλέπεις, είχαμε κερδίσει με πολλά 6 ή 7-0. Και γυρνά και μου λέει “Μη γελάς όταν σου μιλάω” και μου δίνει ένα χαστούκι.

Λίγο αργότερα, όμως, με κάλεσε στο γραφείο του.

Ήμασταν οι δυο μας.

“Συγνώμη που αντέδρασα έτσι.

Αλλά όταν φύγεις από εδώ και πας να παίξεις στη Μάντσεστερ ή τη Ρεάλ θα με θυμηθείς. Πρέπει να ελέγχεις τις αντιδράσεις σου” μου είπε.

Ήμουν 20 χρόνων τότε.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως μου είχε πει για τη Ρεάλ, μια μεταγραφή που για λίγες μόλις μέρες δεν έκατσε.

Η ιστορία με την Ρεάλ έχει ως εξής…

Ήρθε ένας δικηγόρος-μάνατζερ που λειτουργούσε για λογαριασμό της Ρεάλ μ’ ένα βαλιτσάκι.

Με φώναξε εκτός ξενοδοχείου, άνοιξε το βαλιτσάκι και μου είπε “εδώ είναι το συμβόλαιό σου και σε περιμένει να το υπογράψεις.

Είσαι η επιλογή του Αντόνιο Καμάτσο για το δεξί άκρο της άμυνας” και σχεδόν ταυτόχρονα καλεί από το κινητό του τον Καμάτσο και μου δίνει τη συσκευή.

Άκουσα τα ίδια ακριβώς πράγματα από τον προπονητή της Ρεάλ και με φωνή τρεμάμενη του λέω “έχω υπογράψει στην Πόρτο. Βρείτε τα, είναι το όνειρό μου η Ρεάλ”

Ήθελα σαν τρελός να πάω στη Ρεάλ, αλλά δεν μπορούσα να παραβλέψω το συμβόλαιό μου με την Πόρτο.

Μίλησα και με τον Παναθηναϊκό, ξαναμίλησα με τη Ρεάλ, μίλησα με δικηγόρους, αλλά δεν ήθελα να κάνω που…ιά.

Θα μπορούσα να υπογράψω και στη Ρεάλ, στο χειρότερο σενάριο να τιμωρηθώ με έξι μήνες αποκλεισμό και ακολούθως να παίξω στη Μαδρίτη.

Δεν το έκανα…”

Γιούρκας Σειταρίδης

Απο Contra.gr