“Πήγα να τον δω στις 22 Δεκεμβρίου…

Ο Luca ήταν σε κρεβάτι νοσοκομείου, ο πόνος ήταν σοβαρός, έπρεπε να πάρει μορφίνη, αλλά ο χρόνος που πέρασα μαζί του ήταν εξαιρετικός.
Κάποια στιγμή μου ζήτησε να του κάνω μασάζ, είχε πόνους στα πόδια.
Έκανα μασάζ στις γάμπες του και αστειεύτηκε…

“Βλέπεις; Ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες έχω μεγαλύτερες γάμπες από τις δικές σου”.
Μετά ήθελε να σηκωθεί και είπε…

“Μάσιμο, ή θα με βοηθήσεις ή δεν θα μπορέσω να σηκωθώ. “
Εκείνο το βράδυ κοιμήθηκα στο σπίτι του, το επόμενο πρωί πήγα να τον αποχαιρετήσω ξανά και δεν σταματήσαμε να μιλάμε, αλλά κάποια στιγμή με διέκοψε…

”Μάσιμο, νομίζω ότι πρέπει να φύγεις τώρα, αλλιώς θα χάσεις το αεροπλάνο.”
Του είπα ότι θα περάσω τα Χριστούγεννα με τα παιδιά μου, αλλά μετά θα επέστρεφα σε αυτόν.
Και απάντησε… «Όχι, Μάσιμο, δεν θα βλεπόμαστε πια. “
Έφυγα από το δωμάτιο και κάλεσα τον Mancini…

«Roby, πρέπει να έρθεις στον Luca».
Και ο Ρομπέρτο απάντησε…

“Αμέσως. Έρχομαι αμέσως. “
Μάσιμο Μάουρο