''Η μαμά μου, μου αγόραζε ένα σάντουιτς με στρακίνο (τυρί), μου άρεσε πολύ και όταν έφευγα από το χωράφι που ήμασταν, σταματούσα να το φάω.
Μετά βέβαια θύμωνε γιατί όταν γύριζα σπίτι ήμουν ιδρωμένος και βρώμικος, γιατί πήγαινα απευθείας για μπάλα.
Το θυμάμαι κάποια στιγμή άρχισε να μου ξεφουσκώνει την μπάλα, ο μπαμπάς μου αγόραζε άλλη απευθείας και μου την έδινε ξανά.
Μια μέρα ο μπαμπάς μου, μου είπε...
"Ας ελπίσουμε να κουραστεί να το κάνει, πρώτα απ'όλα γιατί μου κοστίζει μια περιουσία".
Τελικά η μαμά μου μετά απο τόσες μπάλες που ξεφούσκωσε, άρχισε να είναι πιο διαλλακτική...
 "Πάρε την μπάλα και πάνε όπου θέλεις, αρκεί να είναι ένα μέρος εκεί, όπου μπορείς να κάνεις ντουζ.
Δεν θα έρχεσαι βρώμικος στο σπιτι".
Ο μπαμπάς με πήγε σε μια ομάδα που συνεργαζόταν με την Ρόμα, με δέχτηκαν αμέσως.
Μετά από έξι μήνες πήγα στην ακαδημία της Ρόμα και μετά από τέσσερα χρόνια έπαιζα στην Serie A."
Τζιανκάρλο Ντε Σίστι