“Όταν σταμάτησα το ποδόσφαιρο αμέσως μετά από λίγο καιρό βρέθηκα σε μία θέση όπου αδυνατούσα να περπατήσω.

Δεν μπορούσα καν να σηκωθώ από το κρεβάτι και κατουριόμουν πάνω μου.

Ο πόνος στους αστραγάλους ήταν αφόρητος, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό ώστε να ζητήσω από το γιατρό μου να μου κόψει τα πόδια.

Aγωνίστηκα στην Ιταλία στα καλά χρόνια.

Υπήρχε μεγάλη πίεση και όλοι μιλούσαν συνέχεια για το ποδόσφαιρο.

Μου αρέσει το ποδόσφαιρο, η τακτική, η προπόνηση και όλα όσα συμβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο.

Το ποδόσφαιρο έγινε το πάθος μου παρά το γεγονός ότι δεν ήταν όταν ήμουν νέος.

Αγάπησα το ποδόσφαιρο και όλα όσα το συμπεριλαμβάνουν κατά τη διάρκεια των χρόνων που αγωνίστηκα. Αυτό που δεν μου αρέσει τόσο είναι οι συνεντεύξεις και οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν τον έλεγχο του ποδοσφαίρου.

Το ποδόσφαιρο δεν έχει καμία σχέση με όταν έπαιζα εγώ.

Ελπίζω να περνά μία περίοδο ανανέωσης και οτι δεν πρόκειται για μία πανωλεθρία.

Το ποδόσφαιρο της δεκαετίας του ’80 και του ’90 ήταν διαφορετικό και ενα είναι σίγουρο,οτι έδωσα περισσότερα απ’όσα έπρεπε και απ’όσα μπορούσα.”

Γκαμπριέλ Ομάρ Μπατιστούτα