Ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Κάποιος που ως ποδοσφαιριστής άλλαξε τις τύχες της Γερμανίας και της Μπάγερν, κάποιος που κυριάρχησε στο παιχνίδι όπου κι αν έπαιξε.

Κάποιος που βλέποντάς τον να παίζει έμοιαζε να προέρχεται από άλλο κόσμο.

Η πιο γνωστή και ίσως η πιο ρομαντική εικόνα που έχουμε γι’αυτόν είναι αναμφίβολα αυτή από το Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού το 1970.

Παράταση του ιστορικού Ιταλία – Γερμανία 4-3, που αργότερα θα μείνει στη μνήμη ως «το ματς του αιώνα» στο γήπεδο Azteca, απαθανατίζεται με το δεξί χέρι δεμένο στο σώμα του ενώ δυνεχίζει, παρά τον εξαρθρωμένο ώμο.

Ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής, πραγματικά από άλλο πλανήτη.

Μια μαγευτική κομψότητα στην κίνησή του με την μπάλα, καθώς και η φυσική ελαφρότητα του σώματός του, η οποία πάντα τον βοηθούσε στην απόδοσή του αλλά έκρυβε την εξαιρετική του ταχύτητα, καθώς το μυαλό του υπερίσχυε.

Τότε εκτός από τη φυσική ταχύτητα υπήρχε και η ταχύτητα της σκέψης, εκεί ήταν εκτός ανταγωνισμού.

Και μετά ο απίστευτος συντονισμός των κινήσεών του, τόσο τέλειος που φαίνεται αφύσικος. Οι μπαλιές του που πάντα είχαν ακρίβεια, κοφτερές και ξαφνικές, προκαλούσαν πολλούς πονοκεφάλους στις αντίπαλες ομάδες και στους τερματοφύλακες, όπως ο θρυλικός Yashin, που δέχτηκε ένα γκολ απο το νεραό Γερμανό τότε, που τον άφησε έκπληκτο.

Ήταν ο ημιτελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου του ’66, η ΕΣΣΔ έχασε την ευκαιρία του τελικού, αλλά ο Yashin πήγε κοντά του για να τον συγχαρεί, γιατί όπως είπε αργότερα “αυτό το γκολ ήταν αυτοκρατορικής ποδοσφαιρικής αρχοντιάς”.

Ήταν Κύριος όπως και ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, κέρδισε δύο Χρυσές Μπάλες, ένας άρχοντας του ποδοσφαίρου.

«Απέναντι στην κυρίαρχη τάση προς το καθαρό ποδόσφαιρο δύναμης, το μοντέλο του τμήματος Panzer, έδειξε ότι η κομψότητα μπορεί να είναι πιο ισχυρή από ένα τανκ και η τεχνική πιο διεισδυτική από ένα όπλο.

Γεννήθηκε σε μια εργατική γειτονιά του Μονάχου, αυτός ο αυτοκράτορας της μεσαίας γραμμής που λεγόταν Κάιζερ, ο οποίος με ευγενικές χειρονομίες διέταζε την άμυνα και την επίθεση.

Ούτε μια μπάλα δεν του ξέφυγε, ούτε μύγα, ούτε κουνούπι δεν θα μπορούσε να περάσει και όταν πέταξε προς τα εμπρός ήταν φωτιά που έτρεχε στο γήπεδο».

Αυτά είναι τα λόγια που του αφιέρωσε ο Eduardo Galeano