”Eίναι καλός,αλλα έχει πολύ αδύναμο σώμα, δεν κάνει για εμάς.”

Τόσες πολλές ομάδες καταβροχθίζαν το όνειρο του Μπαρέζι, εξαιτίας τέτοιων φράσεων.

Δεν φόρεσε τις φανέλες της Ιντερ και της Αταλάντα, επειδή ήταν αδύνατος και κόντος για τα στάνταρ των συγκεκριμένων ομάδων.

Στην Ίντερ και στην Αταλάντα ήταν σίγουροι…

Αυτό το παιδί δεν θα είχε ποτέ μέλλον στον κόσμο του ποδοσφαίρου.

Δεν σκέφτηκε όμως το ίδιο πράγμα ο Γκαλμπιάτι, γεγονός που οδήγησε ένα παιδί δεκατεσσάρων ετών να δοκιμαστεί στην Μίλαν.

Ο Τραπατόνι, ο Σάντρο Βιτάλι και ο Τζιάνι Ριβέρα εντυπωσιάστηκαν από το αγόρι που μεγάλωσε στην επαρχία της Μπρέσια.

Είναι αλήθεια, δεν είναι δυνατός, αλλά κανείς δεν μπορεί να τον περάσει, παίζει με το μυαλό και με αποφασιστικότητα.

Σε ηλικία δεκαεφτά ετών έκανε το ντεμπούτο του στο Καμπιονάτο.

Στα δεκαοχτώ του ήδη προστάζει την άμυνα σαν βετεράνος.

Στα 22 φοράει το περιβραχιόνιο.

Κατέκτησε τα πάντα στην πορεία της καριέρας του.

Έπαιξε στο χιόνι με ματωμένο κεφάλι, με σπασμένο χέρι μετά από καυγά με τον Κλίνσμαν και σε ένα τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου μετά από εικοσιτρεις ημέρες, ενω είχε κάνει εγχείρηση μηνίσκου.

Χαρισμα,κλάση,πείσμα.

Αρχηγός και δάσκαλος του Πάολο Μαλντίνι… Ο Φράνκο Μπαρέζι!