”Eμεινα ελεύθερος απο την Ρόμα και έπρεπε να φύγω για την Αγγλία για να υπογράψω συμβόλαιο με την Ντέρμπι Κάουντι.
Αντ ‘αυτού ήρθε η κλήση από τον Γκαλιάνι, ο οποίος με κάλεσε στο Μιλάνο για να υπογράψει συμβόλαιο με την Μίλαν.
Δέχθηκα.
Το σημείο καμπής ήταν η διπλή συμφωνία του Αντρε Κρουζ και με τις δύο ομάδες του Μιλάνο.
Για να λυθεί η κατάσταση, και να διατηρηθούν παράλληλα οι καλές σχέσεις μεταξύ της Μίλαν και της Ιντερ, οι ροσονέρι πρότειναν μια σειρά παικτών που μπορεί να ενδιέφεραν τους νερατζούρι.
Ήταν ο Τζίτζι Σιμόνι που με επέλεξε μέσα από αυτά τα ονόματα.
Έτσι, μετά από δεκαπέντε ημέρες, μετακόμισα στην Ίντερ.
Και ερωτεύτηκα αυτή την φανέλα.
Υπήρχε ένα ιδιαίτερο συναίσθημα ανάμεσα σε μένα και τον Ρονάλντο, καταλάβαινα πού ήθελε την μπάλα γιατί του άρεσε να επιτίθεται λίγ μετά το κεντρό.
Θυμάμαι ένα γκολ που έβαλε στο ντέρμπι όταν του έδωσα μια βαθιά μπάλα από το κέντρο και κατευθύνθηκε προς τον τερματοφύλακα με ένα απίστευτο τρόπο.
Απλά κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε πού θα πάει.
Ο ισχυρότερος παίκτης που έχω παίξει ποτέ και που έχει έρθει ποτέ στην Ιταλία.
Όσο για τον παμηγυρισμό, ήταν μια αυθόρμητη χειρονομία, που γεννήθηκε τυχαία και δεν περίμενα να είανι τόδο διαχρονικός.
Ήταν μια συμβολική κίνηση προς έναν συμπαίκτη που είχε κάνει ένα απίστευτο παιχνίδι.
Ένα σημάδι ταπεινότητας και εξυπηρέτησης προς την ομάδα και κατά κάποιο τρόπο περιλάμβανε τον ρόλο μου, δηλαδή να βοηθάω τους συμπαίκτες μου και να είμαι πάντα στη διάθεσή τους, τόσο εντός όσο και εκτός του γηπέδου.”
Φραντσέσκο Μοριέρο
