«Ο Ρονάλντο το Φαινόνενο, ήταν απίστευτος επιθετικός.

Ο Φερνάντο Τόρρες τα πρώτα χρόνια στην Λίβερπουλ ήταν φανταστικός, μια δύναμη της φύσης.

Είχε μια τρελή αγωνιστική επάρκεια.

Σκόραρε με κάθε τρόπο και όταν ξεκινούσε την κούρσα του, δεν μπορούσες παρά να τον γκρεμίσεις.

Τεχνικά δεν ήταν τρομακτικός, αλλά πόση δύναμη είχε σε αυτά τα πόδια.

Όταν βγαίναμε στο γήπεδο, η πρώτη λέξη που άκουγες από τους αντίπαλους προπονητές ήταν…

«Μπλάκαρε τον Τόρες».

Μετά ήρθε αυτός ο καταραμένος τραυματισμός και δεν ήταν ο ίδιος από εκείνη την ημέρα.

Τον είδα καταθλιπτικό, φοβόταν να παίξει.

Μια μέρα, στην προπόνηση, ήρθε κοντά μου και μου είπε…

«Αρχηγέ, δεν θα επιστρέψω ποτέ σε αυτό που ήμουν πριν, δεν μπορώ να κάνω τίποτα».

Του είπα…

«Τι λες??Οι γιατροί είπαν ότι έχεις αναρρώσει 100%, δεν έχεις σωματικά προβλήματα.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι στο κεφάλι σου.

Προσπάθησε να σκέφτεσαι θετικά»

.Η απάντησή του ήταν πάντα η ίδια…

«Δεν νομίζω».

Αυτές οι δύο καταραμένες λέξεις ηχούν ακόμα στα αυτιά μου σήμερα.

Τι κρίμα.

Θα μπορούσε να γράψει την ιστορία αυτού του αθλήματος.

Στην καρδιά μου θα παραμείνει ένας από τους πιο δυνατούς επιθετικούς που έχω δει ποτέ στο Άνφιλντ».

Στίβεν Τζέραρντ