Καννάβαρο:-Θυμάσαι την ιστορία με τα πρόστιμα??

Ασπρίγια :-Έλα όχι… Φυσικά, είναι δυνατόν!

Δεν μπορούσα να σταματήσω, έπρεπε να κάνω φάρσες σε όλους.

Ο Βερόν με κορόιδευε βλέποντάς με σιωπηλά και στο τέλος, ακολουθούσε κι’αυτός.

Καναβάρο:-Ήσασταν εκεί…Μέλι, Στόιτσκοφ, Κρίπα.Όλοι τρελοί!

Aσπρίγια:-Κι’εσύ με τον Μπουφόν, δεν ήσασταν καλά…

Η πιο όμορφη σκηνή ήταν όταν ο Σκάλα κυνηγούσε τον Στόιτσκοφ, στο γυμναστήριο.

Ο κύριος πάντα μας πήγαινε πρωινούς περιπάτους και μια μέρα μας πήγε στη λίμνη…Νύσταζα.

Ένα βράδυ μας πήγε σε ένα ησυχαστήριο κι’ένας φίλος μου με ειδοποίησε…

‘Έλα εδώ, είμαι με έξι κορίτσια”

‘Εφυγα απευθείας και γύρισα πέντε το πρωί.

Γαμώτ… πάντα πήγαινα στα πάρτι του, στο Μιλάνο και στη Μοντένα, αυτός έφταιγε για όλα…

Ο Αλαν Σίρερ μου έκανε το χειρότερο, όταν ήμουν στη Νιουκάστλ.

Ήμασταν στο Λονδίνο, έπρεπε να παίξουμε με την Άρσεναλ και μιλούσα στο τηλέφωνο με την κοπέλα μου.

Είχαμε μονά δωμάτια.

Το νιώθω οτι κάτι ακούγεται έξω απο την πόρτα, μετά κάποια στιγμή χτυπάνε την πόρτα.

Λέω στην κοπέλα μου να περιμένει στο τηλέφωνο.

Έβαλα το μάτι μου να δω και αυτός ο τρελός έβαλε τον πυροσβεστήρα κατευθείαν στο μάτι μου.

Άρχισα να μην βλέπω τίποτα και να τρέχω.

Το επόμενο πρωί, λίγες ώρες μετά το παιχνίδι, δεν μπορούσα να δω τίποτα από το ένα μάτι. Ήταν πρησμένο. “

Φαουστίνο Ασπρίγια