«Πιστέψτε με, μάρκαρα τους καλύτερους επιθετικούς και δεν φοβόμουν κανέναν στο γήπεδο, όταν έχεις αντιμετωπίσει τον Μαραντόνα εστω και σε προπόνηση, τίποτα δεν μπορεί να σε τρομάξει, στην πραγματικότητα όσο πιο δυνατός ήταν κάποιος μπροστά μου, τόσο περισσότερο ενθουσιαζόμουν.
Υπήρχε όμως ένας που με τρομοκρατούσε, ο Ρονάλντο το Φαινόμενο...
Ήταν ένας παίκτης που δεν μπορούσες να τον σταματήσεις, το πολύ πολύ να τον περιορίσεις με κάποιο τρόπο, αλλά αν αποφάσιζε να σκοράρει, σκόραρε.
Ήταν πολύ γρήγορος, τεχνίτης, σωματικά δυνατός, απίστευτος παίκτης...
Στο πρώτο άγγιγμα σε έβλεπε, στο δεύτερο σε ντρίπλαρε, στο τρίτο σε ταπείνωνε...
Έμοιαζε με εξωγήινο.
Μαζί του έμαθα να ελέγχω τον φόβο μου κατά τη διάρκεια ενός αγώνα.
Δεν είχε νόημα να προσπαθήσεις να μπεις στο κεφάλι του, γιατί ήταν ήδη στο δικό σου...»
Φάμπιο Καναβάρο

Όταν έβγαινε στο γήπεδο «το Φαινόμενο», ήταν δύσκολα τα πράγματα για όλους.