Στις 8 Φεβρουαρίου του 2000 βρίσκεται νεκρός σε μία παράγκα στη Κηφισιά ο Γιώργος Καμάρας, 71 χρόνων, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα Σμύρνης.

Τα τελευταία χρόνια είχε πέσει σε μελαγχολία εξ αιτίας του απροσδόκητου θανάτου της κόρης του από ανίατη ασθένεια.
Γεννήθηκε το 1929 στα Κάτω Πατήσια, όμως η καταγωγή του ήταν από τη Ρούμελη και το χωριό Μουσουνίτσα.

Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Αθήνα και μεγάλωσε στις αλάνες της Νέας Φιλα­δέλφειας.

Προτού συ­μπληρώσει τα 15 του χρό­νια έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα με την ομάδα της Χαλκηδό­νας.

Λίγο αργότερα έχο­ντας περίσσια εμπιστοσύ­νη στις δυνατότητες του πήγε να δοκιμαστεί στην ΑΕΚ.

Το ταλέντο του ήταν δεδομένο και αδιαμ­φισβήτητο, όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ευχάριστα για τον ίδιο.

Παρά το γεγονός ότι η απόδοση του ήταν εξαιρετική, ο τότε προπονητής της Ένωσης, Γιώργος Νταϊσπάγγος τον απέρρι­ψε λόγω του ύψους του.

Η απογοήτευση του ήταν μεγάλη, όμως ακόμα μεγαλύτερη ήταν η θέληση του να αποδείξει την αξία του.

Έτσι, λίγους μήνες αργότερα υπέγραψε στον Απόλλωνα Αθηνών, όπου έχοντας προπο­νητή τον Ρωμύλο Φρονιμίδη, μέσα σε ένα χρόνο ο … Κατροδαύλης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, κατάφερε να παίξει στην ανδρική ομάδα!
Το «Καμάρας» ήταν το όνομα που του έδωσαν λίγο αργότερα οι συ­μπαίκτες του στον Απόλλωνα, λόγω της μα­κρινής πάσας του που σχεδίαζε… καμάρα!

Η θέση στην οποία αναδείχτηκε ήταν αυτή του επιθετικού και παρά την έλλειψη ύψους του κατάφερε να κάνει μία εντυπωσιακή καριέρα.

Το ντεμπούτο του ως βασικός στην ενδεκάδα του Απόλλωνα το πραγ­ματοποίησε το 1947 σε μία φιλική αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη.

Το παιχνίδι έληξε ισόπαλο (0-0) και ο Καμάρας ήταν εντυπω­σιακός. Από τότε η θέση του στην ενδεκάδα ήταν σχεδόν κατοχυρωμένη.

Ακολούθησαν 16 συνεχή χρόνια προσφοράς και παρουσίας στην ομάδα της «Ελαφράς Ταξιαρ­χίας» με την οποία συνέ­δεσε το όνομα του.

Ολό­κληρη τη δεκαετία του ’50 και στις αρχές του ’60 αποτέλεσε το φόβητρο του Απόλλωνα για τις αντίπαλες άμυνες.

Το κυριότερο χαρακτηρι­στικό του παιχνιδιού του ήταν τα δυνατά και ξαφνικά σουτ. Μπορούσε να «εκτελέσει» από οποιαδήποτε θέση και απόσταση αιφνιδιάζο­ντας τους τερματοφύλακες.

Η εξαιρετική του αντοχή και ταχύτητα επισκίαζαν το μειονέ­κτημα του ύψους του και μέχρι τη σεζόν 1962-’63 όταν και αποσύρθηκε από το ποδό­σφαιρο που πρόσφερε μοναδικές στιγμές θεάμα­τος.

Με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Ερασιτέχνη Απόλλωνα Σμύρνης της 30ής Ιουνίου 2005 και με καθολική ομοφωνία, πλην ενός, βαπτίστηκε η έδρα της ομάδας σε “ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΜΑΡΑΣ”.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Γ. Καμάρα ήταν πως άρχισε και τέλειωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην αγαπημένη του ομάδα τον Απόλλωνα Σμύρνης.

Έχοντας στο ενεργητικό του 61 παρουσίες και 36 γκολ στην Α’ Εθνική.
Στην Εθνική ομάδα αγωνίστηκε την περίοδο 1954-’55 με­τρώντας τέσσερις συμμετοχές.
Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης