«El Pocho» Lavezzi, o πάικτης που η Νάπολη δεν έπαψε ποτέ να αγαπά.
Υπάρχουν ιστορίες που δεν τελειώνουν ποτέ, που αντιστέκονται στο χρόνο, στα χιλιόμετρα και στις αποστάσεις.
Ανάμεσα στον Εζεκίελ Λαβέτσι και στη Νάπολη, αυτή η ιστορία είναι γραμμένη από καρδιάς, λουσμένη στον ιδρώτα των ατελείωτων τρεξιματών του και φωτισμένη από τα χαμόγελα που χάρισε κάτω από ένα πέταλο σε παραλήρημα.
Ο Λαβέτσι δεν ήταν απλώς ένας ποδοσφαιριστής, ήταν η ενσάρκωση του πνεύματος της πόλης.
Επαναστάτης, απρόβλεπτος, παθιασμένος.
Κάθε του σουτ έμοιαζε να παθιάζει όλο τον κόσμο, έδειχνε την επιθυμία του να αγωνιστεί, κάθε ντρίμπλα ήταν μια πράξη αγάπης γι’αυτή την πόλη που τον υποδέχτηκε σαν γιο.
Όσοι βρίσκονταν εκείνα τα χρόνια στη Νάπολη θυμούνται την μαγεία ενός Σαν Πάολο που έτρεμε όταν δεχόταν την μπάλα στο άκρα, έτοιμος να δημιουργήσει κάτι μοναδικό.
Ήταν ο «Πότσο», το αγόρι της Αργεντινής που έκανε έναν ολόκληρη πόλη να ζει στον ρυθμό του, φέρνοντας την ελπίδα και τα όνειρα πίσω σε ένα μέρος που έπρεπε να πιστέψει ξανά. Υπάρχει ένα ματς, ένα γκολ, ένα χαμόγελο που ο καθένας μας κρατάει στην καρδιά του.
Γιατί ο Λαβέτσι δεν ήταν απλώς πρωταθλητής, αλλά συνεργός, αδερφός, φίλος των Ναπολιτάνων.
Ακόμα και σήμερα, όταν στη Νάπολη προφέρουν το όνομά του, το κάνουν με την ίδια συγκίνηση όπως τότε, σαν να μην πέρασε ποτέ ο χρόνος.
Δεν χρειάζεται να είσαι τέλειος για να μείνεις αξέχαστος.
Στα χρόνια του στη Νάπολη και στο κομμάτι που έφτιαξε, θα μείνει για πάντα εδώ, ανάμεσα στους δρόμους και στις καρδιές των Ναπολιτάνων!
