”Eίμαι στα όρια του πόνου και της ταλαιπωρίας, εκεί ακριβώς που ξεχωρίζουν, οι άνδρες από τα αγόρια.′′

Εμίλ Ζάτοπεκ

Ο Εμίλ Ζάτοπεκ, γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1922 και έμεινε στην ιστορία ως «ο άνθρωπος- ατμομηχανή» για το ιδιαίτερο αγωνιστικό του στυλ, έδειχνε έτοιμος να καταρρεύσει, όμως αυτό ήταν μια ψευδαίσθηση, ήταν Τσέχος δρομέας μεγάλων αποστάσεων και ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές του 20ού αιώνα.

Η πρώτη του εμφάνιση σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Λονδίνο το 1948 συνοδεύτηκε από την κατάκτηση ενός χρυσού μεταλλίου στα 10.000 μ. αλλά και του αργυρού στα 5.000 μ. Ο Ζάτοπεκ ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής των Ολυμπιακών Αγώνων του Ελσίνκι το 1952, αφού κέρδισε 3 χρυσά μετάλλια (στα 5000μ., 10.000μ. και στο Μαραθώνιο δρόμο) με ολυμπιακά ρεκόρ, σε διάστημα 8 ημερών.

Ακόμη, ήταν ο πρώτος αθλητής που κατόρθωσε να «σπάσει» το όριο των 29 λεπτών στα 10.000 μ. το 1954, ενώ τρία χρόνια πριν (1951) είχε σπάσει το όριο της μιας ώρας για την απόσταση των 20 χλμ.

Πλούσια ήταν η συγκομιδή του και σε δύο Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που έλαβε μέρος. Το 1950 στις Βρυξέλλες κέρδισε χρυσά μετάλλια σε 5 και 10 χλμ., ενώ τέσσερα χρόνια μετά (1954) στη Βέρνη πήρε την πρώτη θέση στα 10.000 μ. και την τρίτη στα 5 χλμ. Επίσης πέτυχε να καταρρίψει 18 φορές τα παγκόσμια ρεκόρ των δρόμων μεγάλων αποστάσεων.

Γεννήθηκε στο Κοπρίβνιτσε της Τσεχοσλοβακίας.

Όντας ακόμη έφηβος, ξεκίνησε να εργάζεται σε εργοστάσιο παπουτσιών στο Ζλιν.

Εκεί, έπειτα από προτροπή του γυμναστή του εργοστασίου, ασχολήθηκε για πρώτη φορά με το τρέξιμο, έχοντας ως πρότυπο τον Φινλανδό δρομέα μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων, Πάαβο Νούρμι.

Το 1944, κατέρριψε τα εγχώρια ρεκόρ 2000, 3000 και 5000 μέτρα και με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, εντάχθηκε στις τσεχοσλοβάκικες ένοπλες δυνάμεις, γεγονός που του έδωσε την άνεση ώστε να ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό.