Δεκέμβριος 1973.
Στο εθνικό πρωτάθλημα της Αργεντινής που διεξάγεται στην Κόρδοβα, ο Alberto Pacheco, παίκτης της επαρχιακής ομάδας Corrientes, μόλις είδε την ομάδα του να αποκλείεται από την Entre Rios.
Είναι σε μια γωνιά και κλαίει απεγνωσμένα, το όνειρο μόλις γκρεμίστηκε και ήταν πολύ μεγάλο για να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Ξαφνικά ένα μικρότερο αγόρι, στα δεκατρία του χρόνια, τον πλησιάζει για να τον παρηγορήσει.
Δεν ήταν θετική μέρα ούτε για αυτόν, βγήκε νοκ άουτ από την επιλογή του Σαντιάγο ντε Εστερό, μιας πολύ φτωχής ομάδας, στα βόρεια της Αργεντινής.
Ξέρει ακριβώς τι περνάει ο Pacheco και προσπαθεί να τον παρηγορήσει, όσο καλύτερα μπορεί.
Από την άλλη, αυτό το δεκατριάχρονο παιδί, δεν συνηθίζει σε απογοητεύσεις.
Ακόμα κι αν δεν το ξέρει, αυτό το αγόρι, δεν θα συνηθίσει ποτέ τις απογοητεύσεις, γιατί μπροστά του ανοιγόταν ο δρόμος της δόξας…
Τον λένε Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.
Επική εικόνα… Χίλιες λέξεις!
