”Ημασταν στα αποδυτήρια λίγο πριν το ματς.
Υπήρχε το συνηθισμένο καλάθι με τα φρούτα και αποφάσισα να αμφισβητήσω τον Ντιέγκο…
”Πάμε να δούμε πόσο μπορείς να κρατήσεις στον αέρα ένα λεμόνι…
”Παίρνει ένα λεμόνι και αρχίζει.
Οι παίκτες μετρούσαν.
Ο Ντιέγκο κάνει σαράντα εννέα, μετά πενήντα και αφήνει το λεμόνι να πέσει.
Ξεκινάω και καταφέρνω να κάνω… σαράντα εννέα, πενήντα, πενήντα ένα, πενήντα δύο… το πετάω.
Και λέω στον Ντιέγκο…
“Δεν είσαι τίποτα.”
Τρελαίνεται, παίρνει το λεμόνι πίσω και κάνει διακόσια και συνέχιζε…Αλλά είχα ήδη φύγει”.
Οτάβιο Μπιάνκι
