”Ο Μαραντόνα ήταν ο καλύτερος, ο Ντιέγκο ήταν το ποδόσφαιρο.

Όταν χάσαμε τον Μάρτιο του 1990 από τη Νάπολi με 3-1, ο Ντιέγκο πέτυχε ένα από τα πιο θεαματικά γκολ του, με σουτ πάνω από τα τριάντα μέτρα που αιφνιδίασε τον Τακόνι.

Στο τέλος του αγώνα ήρθε ο Μαραντόνα να με παρηγορήσει και μου ζήτησε να αλλάξουμε φανέλες.

Η φανέλα του και το περιβραχιόνιο του αρχηγού είναι μια από τις καλύτερες αναμνήσεις της ποδοσφαιρικής μου καριέρας, μεγάλη μου τιμή.

Ήταν ένα είδωλο, ο πιο δημοφιλής ποδοσφαιριστής στον κόσμο, είχε κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, ενώ εγώ δεν ήμουν ακόμα κανείς, δεν υπήρχε ακόμα το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990.

Αυτή ήταν μια σπουδαία χειρονομία εκ μέρους του.”
Τότο Σκιλάτσι