Πόσο δύσκολο είναι να είσαι ο εαυτός σου??
Πόσο δύσκολο ειναι να κάνεις αυτό που θες, χωρίς να λογαριάζεις κάμερες, δημοσιογράφους, φίλους και εχθρούς??
Πόσο δύσκολο είναι να αντισταθείς στον καθωσπρεπισμό??
Πόσο δύσκολο είναι να τα βάλεις με το σύστημα??
Πόσο δύσκολο είναι να κερδίσεις τα πάντα??
Πόσο δύσκολο είναι να κανεις φαβορι, το αουτσάιντερ??
Πόσοι μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους??
Πόσοι κρατάνε τις υποσχέσεις τους??
Πόσοι ξέρουν ότι είναι οι καλύτεροι, χωρίς να το διαπραγματεύονται και να το εννοούν??
Πόσους αγάπησε ολος ο κόσμος ως Θεανθρωπους, με τα καλά τους και τα στραβά τους??
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στους ακόλουθους στο ινσταγκραμ και στο συναίσθημα του απλού λαού???
Γιατί αγαπήθηκε ο Μαραντόνα κατ’αυτόν τον τρόπο??
Ερωτήματα που είναι πολύ εύκολο να απαντηθούν.
Όταν είσαι αυθεντικός, όταν έχεις αυτοπεποίθηση και ανωτερότητα και όταν εισαι ο Μαραντόνα, δεν βλέπεις κανέναν, γιατί ο μόνος που μπορεί να σε καταστρέψει, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός.
