«Κάθισα στο φορτηγάκι μου με μια καραμπίνα στα γόνατά μου, προσπαθώντας να αποφασίσω αν πρέπει να αυτοκτονήσω.
Κοιτάζοντας την ατελείωτη άσφαλτο και το τεράστιο γήπεδο των Πίστονς ανακάλυψα ότι ήμουν έτοιμος να τελειώνω, προκειμένου να αποφύγω να γίνω αυτό που γινόμουν.
Η ζωή μου κατέρρεε και με πλάκωνε επειδή δεν μπορούσα να συνεχίσω να είμαι αυτός που ήθελαν όλοι να είμαι.
Ήμουν μόνος, ολομόναχος αλλά τελικά αποφάσισα να μην προδώσω τον εαυτό μου και ”πυροβόλησα” τον απατεώνα Ντένις Ρόντμαν που είχε προσπαθήσει να συμμορφωθεί με αυτό που περίμεναν οι άλλοι από αυτόν και έτσι άλλαξε η ζωή μου.
Χάρη σ’ εκείνη τη νύχτα ο Ντένις Ρόντμαν που βλέπετε είναι το πρωτότυπο, είναι αυτός που έπρεπε να βλέπατε εξαρχής.
Το άθλημα θα ήταν καλύτερο αν μπορούσαν να πειστούν οι νέοι να ρισκάρουν τα αρχιδ… τους, όπως κάναμε εμείς τότε.
Αλλά πώς να παίξουν έτσι, αφού το μόνο που τους απασχολεί είναι τα καρφώματα και οι πόντοι.
Υπάρχει περίπτωση να μην με έπαιρναν στο NBA αν πρωτοέβγαινα τώρα, επειδή, απ’ ότι φαίνεται, το μόνο που θέλουν είναι έναν εντυπωσιακό σκόρερ για να τον πλασάρουν στους οπαδούς τους.»
Ντένις Ρόντμαν
