“Ο Ζιντάν, ήταν ένας καλλιτέχνης, κάθε ντρίπλα κάθε κοντρόλ που έκανε, ήταν μια επιθετική πινελιά.

Τον έβλεπες με την μπάλα στα πόδια και ήταν σα να υπήρχε συνοδεία μουσικής.

Ο Ροναλντίνιο από την άλλη, όταν είχε την μπάλα στα πόδια, ήταν σα να σε κοροιδεύει.

Δεν ήθελε να το κάνει, αλλά δεν γινόταν και αλλιώς, αυτός ήταν ο τρόπος του.

Με εκνεύριζε.

Του μίλησα…

Κατά τη διάρκεια ενος παιχνιδιού Τσέλσι-Μπαρτσελόνα, για το Τσαμπιονς Λιγκ, ο Ροναλντίνιο με ντρίπλαρε συνέχεια.

Πάντα το έκανε με έναν θεαματικό τρόπο, σχεδόν με ταπείνωνε.

Ένιωθα ότι το έκανε επίτηδες.

Aφού αυτό έγινε αρκετές φορές, πηγαίνω και του λέω…

“Μικρέ, τα κόλπα σου άστα για το playstation, αλλιώς θα σε στείλω στο νοσοκομείο.”

Ο Ροναλντίνιο μου έδωσε το χέρι και μου ζήτησε συγνώμη και συνέχισε τα ίδια… “

Κλοντ Μακελελέ