Η επιμονή, η επιθυμία για νίκη, η σκληρότητα, η δύναμη συγχωνεύτηκαν με εξαιρετικές τεχνικές και σωματικές δεξιότητες σε έναν μοναδικό παίκτη.
Ένας παίκτης ικανός να σκοράρει γκολ κρίσιμα, γκολ πριγκιπικής τελειοποίησης ή να σύρει της ομάδα στον ώμο του πριν πετάξει τη μπάλα στα δίχτυα κινδυνεύοντας να γκρεμίσει την εστία.
Ο Τέβες και η Μπόκα, μια αιώνια αγάπη, που ήταν το μοτίβο μιας καριέρας που τον είδε να βασιλεύει στη χώρα των Βραζιλιάνων αντιπάλων του, τον έβλεπαν ως καθοριστικό στην Αγγλία και στις δύο πλευρές της πόλης του Μάντσεστερ και μετά κυρίαρχο στην Ιταλία. όταν όλοι του έδιναν μια φάση φθίνουσα.
Σε κάθε ένα από αυτά τα στάδια οι πράξεις αυτού του μεγάλου πρωταθλητή εντυπωσιάζαν, και πάντα έδειχαν αυτό ποθ κουβαλούσε μαζί του απο παιδί ώστε να μην ξεχάσει ποτέ την καταγωγή του...

«Όταν ήμουν μικρός ζούσα σε ένα βαρέλι δίχως πάτο όπου η παραβατικότητα και τα ναρκωτικά ήταν καθημερινά φαινόμενα. 
Ήταν μια δύσκολη παιδική ηλικία αλλά δεν την ανταλλάσσω με τίποτα.
Με βοήθησε να είμαι δίκαιος άνθρωπος και να γνωρίσω τις αληθινές αξίες της ζωή και αλλά και τον φόβο.
Τον αληθινό φόβο.
Μάλιστα, όταν με ρώτησαν αν με τρόμαξε το Μπερναμπέου, απάντησα ότι στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει φόβος για μένα και ότι το μόνο που με τρόμαξε στην ζωή μου, είναι η γειτονιά μου.
Και τα ματς στα γήπεδα της γειτονιάς μου με τρόμαζαν...
Χωρίς διαιτητή, το χαμηλότερο χτύπημα που δέχεσαι είναι στο ύψος του λαιμού.
Εάν πρέπει να περάσεις την μπάλα κάτω απο τα πόδια του αντιπάλου, θα πρέπει να προετοιμαστείτε γι'αυτό που μπορεί να συμβεί.
Εκεί μαθαίνεις ομαδικό πνεύμα, πρέπει να υπερασπιστείς την ομάδα και τους φίλους σου.
Χτυπήματα που αφήνουν σημάδια πάνω σου, όπως αυτά στο πρόσωπό σου.
Με ρώτησαν γιατί με τα χρήματα που κέρδισα δεν έκανα ποτέ πλαστική για να έχω καλύτερο πρόσωπο.
Θα μπορούσα να κάνω τα πάντα, να κάνω ότι θέλω.
Δεν με νοιάζει η εμφάνιση, το σημαντικό είναι τα συναισθήματα, αυτό που έχω στην καρδιά μου.
Μόνο αυτό είναι σημαντικό, δεν με νοιάζουν τα άλλα...»
Κάρλος Τέβεζ