«Προερχόμασταν από μια τραγική εβδομάδα, χάσαμε από τη Ρεάλ και την Τετάρτη αποκλειστήκαμε από το Τσάμπιονς Λιγκ.

Παίζαμε με τη Ράγιο Βαγιεκάνο, τους συντρίψαμε… το παιχνίδι έληξε 7-0, αλλά μπορούσαμε να βάλουμε και είκοσι γκολ εκείνο το βράδυ.
Ημασταν θυμωμένοι.
Ο Τιάγκο Αλκάνταρα, πέτυχε το πέμπτο γκολ και κάναμε ένα χορό που είχαμε ετοιμάσει σε περίπτωση που θα σκόραρε.
Μετά από λίγα δευτερόλεπτα ένιωσα κάποιον να με πιάνει από το λαιμό από πίσω και να με τραβάει δυνατά.
Ήταν ο Κάρλες Πουγιόλ που είχε αφήσει την άμυνα για να μας προσβάλει με κάθε τρόπο.
Μου φώναξε…
«Θα σου άρεσε αν σε ταπείνωναν εσένα έτσι;
Μάθε να σέβεσαι τους αντιπάλους σου αντί να κάνεις αυτούς τους γαμημέν… χορούς!».
Έπαιζα χρόνια μαζί του, αλλά καταλάβαινα πραγματικά το μεγαλείο του, ως άνθρωπος και ως ποδοσφαιριστής.
Ο Πουγιόλ ήταν πραγματικά μεγάλος αρχηγός».
Ντάνι Άλβες