Αρχές του 1997, η Δυναμό Κιέβου του Λομπανόφσκι, ήταν η μεγάλη δύναμη στην Ουκρανία.
Ήταν μια ομάδα που διέθετε στο ενεργητικό της, νέους ταλαντούχους παίκτες.
Μεταξύ αυτών, ήταν ένας παίκτης, ονόματι Αντρέι Σεφτσενκο.
Κάπνιζε σαράντα τσιγάρα την ημέρα.
Στο γήπεδο ήταν κάτι πραγματικά απίστευτο, ένα σπάνιο μαργαριτάρι, αλλά στην φυσική κατάσταση ζοριζόταν.
Κατηγορήθηκε οτι δεν μπορούσε να τρέξει.
Όλα αυτά προκλήθηκαν από τον καπνό.
“Μπορείς να είσαι το νούμερο ένα, αν κόψεις το κάπνισμα” του το λέγανε συνέχεια, αλλά δεν μπορούσε να το σταματήσει.
Μια μέρα, μετά την προπόνηση, ο Λομπανόφσκι, τον είδε εξαντλημένο, τον πλησίασε και είπε…
“Αύριο θα σε περιμένω στο γραφείο μου.
Θα σε κάνω να βγάλεις αυτό το καταραμένο πράγμα απο μέσα σου.”
Την επόμενη μέρα, ο Σεφτσένκο πήγε να τον δει.
Ο Λομπανοφσκι τον έβαλε να κάνει ένεση σχεδόν με τη βία, μια ένεση βασισμένη στη νικοτίνη, που τον έκανε να νιώθει χάλια, σε ένα σύνδρομο απόρριψης, που του επέτρεψε να σταματήσει μόνιμα με τον καπνό, απο τότε δεν άγγιξε ποτέ τσιγάρο.
Από εκεί και μετά έγινε το σύμβολο της ομάδας και ένας από τους πιο δυνατούς επιθετικούς σε διεθνές επίπεδο.
“Οταν αντιμετωπίζεις έναν αντίπαλο, πρέπει να δώσεις περισσότερα από αυτόν.
Αν ο αντίπαλος είναι πιο δυνατός από σένα, πρέπει να τρέξεις περισσότερο…
Αν ο αντίπαλος τρέχει περισσότερο από σένα, πρέπει να παλέψεις περισσότερο από αυτόν…
Αν παλέψει περισσότερο από σένα, πρέπει να τον προσπεράσεις.
Και αυτό ισχύει για κάθε παίκτη επειδή η ομάδα είναι σαν ρολόι.”
Ο άνθρωπος που έβαλε την τεχνολογία στο ποδόσφαιρο.
Ο “Συνταγματάρχης” Βαλερί Λομπανόφσκι ,η σοβιετική ιδιοφυΐα!
Ο Αντρέι Σεφτσένκο τον θεωρούσε δεύτερο πατέρα, στον οποίο αφιέρωνε πάντα τις μεγαλύτερες νίκες του.
Ο Σεφτσένκο ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένος και μπορούσε να ανταπεξέλθει σε οτιδήποτε.
Οι προπονήσεις δεν ήταν απλή υπόθεση.
Η βασική εκπαίδευση του Λομπανόφσκι στην Δυναμό Κιεβου λεγόταν “η ανάβαση του θανάτου”, μια ανηφόρα η οποία είχε μεγάλη κλίση (γινόταν σε κλίση 18%) και επαναλαμβανόταν συνεχώς.
Όλοι οι παίκτες έκαναν εμετό, εκτός απο έναν…
Ο Σεφτσένκo ποτέ δεν ξέρασε!
