”Ο Αντόνιο Κόντε επιτίθεται στην πόρτα των αποδυτηρίων και μας δείχνει τα άρθρα των εφημερίδων στα οποία μιλούν για εμάς οι αντίπαλοί μας.
Συνεντεύξεις και σχόλια κομμένα μανιωδώς, κολλημένα με ταινία στην είσοδο του πιο μυστικού δωματίου.
Μας τα βάζει μπροστά μας, υπογραμμίζοντας με κόκκινο μαρκαδόρο τα σημαντικότερα σημεία.

Εκεί έχουμε και τους εργαζόμενους στα αποδυτήρια, που μας δείχνουν οτιδήποτε μπορεί να μας ξέφυγε.
Μιλάει ο Κόντε…

“Παιδιά, έχετε δει τι λέει εδώ; Ότι έχουμε αδυναμίες. “
“Αυτά είναι μαλακ…, κύριε.”
«Θα είναι μαλακίες, αλλά αν είμαστε άντρες πρέπει να αποδείξουμε στο γήπεδο ότι κάνουνε λάθος.

-Και αυτό το άλλο που λένε;

Οτι θα έρθει μια στιγμή χαλάρωσης για εμάς και θα χάσουμε.
“Περισσότερες μαλακ… κύριε.
Δεν πέφτουμε σε αυτή την παγίδα.”

-Έχουμε μόνο έναν τρόπο να τα καταφέρουμε, να κερδίσουμε.

”Παρεμπιπτόντως, διάβασες την τελευταία γραμμή, είναι αυτή που έψαχνα… “
“Μάλιστα κύριε, αυτός ο ηλίθιος είπε ότι είμαστε η πιο αντιπαθητική ομάδα στον κόσμο και ότι όλοι το ξέρουν αυτό.”
-Έχει δίκιο σε αυτό, όταν τον δούμε στο γήπεδο θα πρέπει να τον ευχαριστήσουμε, μας έκανε κομπλιμέντο, σημαίνει ότι επιστρέψαμε.

Τώρα μας φοβούνται.
Θυμηθείτε, μόνο εκείνοι που δεν κερδίζουν, για τους αντιπάλους τους, έχουν την υψηλότερη συμπάθεια.”
“Βλέπεις, το πρόσεξες;

Ακόμα κι αυτός, που είναι ο πιο ηλίθιος ανάμεσα στους χιλιάδες ηλίθιους, είχε μια αχτίδα διαύγειας.

Μου χρωστάτε 20 ευρώ. “
“Και γιατί αυτό; “
“Για τις εφημερίδες…”
[Αντρέα Πίρλο]