''«Έχετε παίξει ποτέ με εκείνη τη Μίλαν στο PlayStation;
Ήταν καταπληκτικοί όλοι!!!
Κακά, Ζέεντορφ, Πίρλο, Μαλντίνι, Νέστα, Γκατούζο, Σεφτσένκο…
Ο Σέβα ήταν ασταμάτητος!
Και μετά ήταν το Φαινόμενο, ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Ρονάλντο. 
Και μετά από λίγο θα έπαιζα μαζί τους.
Τι ομάδα, πόσα συναισθήματα!
Είχαν μόλις κερδίσει το Champions League.
Όταν προσγειώθηκα στο Μιλάνο, ο Αντσελότι με πήγε εκεί που ήταν συγκεντρωμένη η ομάδα.
«Αυτός είναι ο Πάτο, ο νέος μας επιθετικός».
Σηκώθηκαν όλοι όρθιοι να μου σφίξουν το χέρι.
Ενας ένας.
Ρονάλντο, Κακά, Ζέεντορφ.
ΟΥΑΟΥ.
Αυτή ήταν η πρώτη μου μέρα στο Μιλάνο.
Το τηλεπαιχνίδι είχε γίνει πραγματικότητα.
Έμαθα πολλά από αυτούς τους πρωταθλητές.
Στα αποδυτήρια καθόμουν δίπλα στον Ροναλντίνιο.
Στο τέλος της προπόνησης, ο Carlo είπε στον Seedorf και στον Pirlo να μου στέλνούν μακρινές μπαλιες για να ξέρω πού να τρέξω.
Ο Πίρλο έλεγε...
 «Τρέξε, η μπάλα θα έρθει σε σένα».
Και ερχόταν πάντα.
Μια μέρα, στη δεύτερη σεζόν μου, πήγα να προπονηθώ στα ελεύθερα χτυπήματα φάουλ...
Ποιοι ήταν εκεί για να σουτάρουν;
Πίρλο.
Ζέεντορφ.
Ροναλντίνιο.
Μπέκαμ.
Τι να κάνω εγώ εκεί πέρα??''
Πάτο