Τον είδαν να μεγαλώνει.
Τον είδαν σε όλα τα νεανικά του βήματα.
Τον είδαν στο ντεμπούτο του, σε ηλικία 18 ετών.
Τον είδαν να γίνεται ο νεότερος αρχηγός στην ομάδα, όταν ήταν μόνο 19 χρονών.
Τον είδαν να φεύγει το 2007 με προορισμό το Λίβερπουλ.
Τον είδαν να κάνει εκατοντάδες γκολ με τους Κόκκινους.
Τον είδαν να κερδίζει τα πάντα.
Τον είδαν να κερδίζει το Τσάμπιονς Λιγκ και το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Τον είδαν σε ένα μέτριο πέρασμα με την φανέλα της Τσέλσι.
Τον είδαν να σκοράρει μέσα στο Καμπ Νου και να χαρίζει την πρόκριση στον τελικό, στους Μπλε.
Τον είδαν σε ένα αποτυχημένο πέρασμα απο την Μίλαν.
Τον είδαν να επιστρέφει το 2015 για δεύτερη φορά.
Τον είδαν να επιστρέφει στα γκολ, στο γήπεδο όπου ανδρώθηκε.
Εγραψε σελίδες ιστορίας με αυτή την φανελα.
Ολοι ηταν περήφανοι γι’αυτόν τον ποδοσφαιριστή, από την παιδική του ηλικία.
Τόρρες και Ατλέτικο Μαδρίτης…
Μια αγάπη που δεν θα τελειώσει ποτέ.
