«Στο σημερινό ποδόσφαιρο σίγουρα θα ήμουν μισός επιθετικός γιατί έπαιζα πίσω από τον επιθετικό με το νούμερο 8 και μετά με το 10.

Ο μπαμπάς μου έπαιζε με τον ίδιο αριθμό και αυτό με ενθουσίασε.

Η καλύτερη ανάμνηση των χρόνων μου στην Ίντερ ήταν τα πολλά κύπελλα που κατακτήσαμε γιατί όταν έβλεπα το κοινό σε έκσταση, η συγκίνηση ήταν μεγάλη.

Όμορφο ήταν και το πρώτο γκολ στο ντέρμπι.

Το συνειδητοποίησα μετά από λίγα δευτερόλεπτα και μέσα μου ήθελα να γυρίσω σπίτι με τα πόδια γιατί είχα σκοράρει κόντρα στη Μίλαν και ήταν πολύ σημαντικό για τους φιλάθλους μας.

Πάντα ήμουν μόνο στην Ίντερ, όλη μου τη ζωή, είναι κάτι που μου κόβει την ανάσα και με κάνει περήφανο».

Σάντρο Ματσόλα