“Πάντα είχα αυτό το όνειρο, να γίνω ποδοσφαιριστής.
Ποτέ δεν σκέφτηκα ούτε για ένα δευτερόλεπτο να κάνω κάτι άλλο.
Η μαμά μου ήξερε, ο μπαμπάς μου ήξερε και οι φίλοι μου το ήξεραν όλοι.
Όταν ήμουν παιδί κουβαλούσα την μπάλα μαζί μου στο κρεβάτι και για να με πάρει ο ύπνος την αγκάλιαζα και ονειρευόμουν οτι παίζω στην Σέριε Α.
Όταν γύριζα σπίτι από το σχολείο, έτρωγα και πήγαινα να παίξω στην αυλή.
Η μαμά μου, όταν έδυε ο ήλιος, με φώναζε να κάνω τα μαθήματά μου και να διαβάσω, αλλά εγώ πάντα έλεγα το ίδιο πράγμα.
“Μαμά θα μείνω λίγο ακόμα στην αυλή, πες στην δασκάλα μου ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω ποδοσφαιριστής”.
Ευτυχώς η μαμά μου με άφηνε να το κάνω”.
Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο
