”Στην Πάρμα είχα προπονητές όπως ο Νέβιο Σκάλα, ο Κάρλο Αντσελότι και ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι και πήρα κάτι από όλους αυτούς.

Είχα και τον Τσέζαρε Πραντέλι και τον Ρέντσο Ουλιβιέρι που σήμερα είναι δάσκαλος στα μαθήματα για το Uefa A και Uefa B για να γίνεις προπονητής.

Ο Νέβιο ήταν ένας φίλος, ένας πατέρας που έδινε συμβουλές στα παιδιά του, ανθρώπινα πέρα από τα όρια του προπονητή.

Μεταξύ όλων αυτών, ο Μαλεζάνι είχε εκπληκτικές ποδοσφαιρικές ιδέες.

Κατά τη γνώμη μου, έχασε λίγη απο την ταπεινότητα του, ίσως ήταν λίγο αλαζόνας.

Κανείς δεν είχε τόσο όμορφες ιδέες για το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας.

Ήμουν μαζί του στα τέλη της δεκαετίας του ενενήντα και θεωρώ ότι ήταν πολύ μπροστά απο την εποχή του, στο επιθετικό κομμάτι.

Παρά το γεγονός ότι πέρασαν πολλά χρόνια, είναι πάντα επίκαιρο το κομμάτι της προπόνησής του.

Ο Μαλεζάνι θα μπορούσε πραγματικά να δώσει τόσα πολλά στο ιταλικό ποδόσφαιρο, ήταν όμως λίγο νευρικός και οξύθυμος, κρίμα που δεν συνέχισε στον ίδιο ρυθμό.”

Αντόνιο Μπεναρίβο

“Οι πιο κοντινοί μου φίλοι…

Εκείνοι του τόπου μου, στο Σαν Μισέλε της Βερόνα.

Πολύ λίγοι απο τον κόσμο του ποδοσφαίρου.

Ο προπονητής Εζιο Σέλα, μερικοί παίκτες και αυτό είναι όλο.

Εφ ‘όσον βρίσκεστε σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, όλοι σας αναζητούν, απο εκεί και πέρα, όλοι εξαφανίζονται.

Αλλά και αυτό επίσης, είναι μέρος του παιχνιδιού.”

Aλμπέρτο Μαλεζάνι