Ο Άγιος Γεώργιος της Δράμας (Χαντίκ Γεωργίας 1901 – Ταξιάρχες Δράμας 1959) (γεωργιανά: დრამატული წმინდა გიორგი) ήταν Έλληνας ιερομόναχος και άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (Ε.Σ.ΠΕ.Α.Μ/Θ), μετά από πρόταση του Προέδρου της, κ. Νικολάου Παναγιωτίδη και τη λήψη ομόφωνης απόφασης του Διοικητικού της Συμβουλίου, ανακήρυξε στις 03 Νοεμβρίου του 2018 τον Άγιο Γεώργιο Καρσλίδη τον Ομολογητή, ως Προστάτη και Πνευματικό Καθοδηγητή της ΕΣΠΕΑΜΘ.
Γεννήθηκε το 1901 στο Χαντίκ Τσάλκας της Γεωργίας και το κατά κόσμον όνομά του ήταν Αθανάσιος Καρσλίδης (γεωργιανά: ათანასე კარსლიდისი).
Οι παππούδες του, μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο, είχαν καταφύγει εκεί ως πρόσφυγες από την πόλη Γκιουμούσχανε της Μαύρης Θάλασσας.
Έμεινε από μικρός ορφανός και μάλιστα οι γονείς του πέθαναν την ίδια ημέρα.
Όμως, αμέσως φανερώθηκαν τα σημεία της κλήσεως και της χάριτος.
Έγινε δόκιμος μοναχός σε ηλικία εννέα ετών.
Η κουρά του σε μοναχό έγινε το 1919 σε ηλικία 18 ετών και στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος.
Κατά τις διώξεις των χριστιανών από το σταλινικό καθεστώς στην Γεωργία, ο νεαρός ιεροδιάκονος συνελήφθη ως «εχθρός του λαού», υπέστη φυλακίσεις, ταπεινώσεις, ευτελισμούς, δημόσιες διαπομπεύσεις και βασανισμούς.
Καταδικάσθηκε μάλιστα σε θάνατο και τουφεκίστηκε, αλλά διασώθηκε θαυματουργικά.
Το 1925 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και Πνευματικός, ενώ το 1929 πήγε μετά από πολλές περιπέτειες στο χωριό Σίψα (Ταξιάρχες) Δράμας της Ελλάδας, όπου έζησε τα τελευταία τριάντα χρόνια της ζωής του.
Καταδικάσθηκε και πάλι σε θάνατο το 1941 κατά την τρίτη Βουλγαρική Κατοχή της Δράμας και σώθηκε πάλι θαυματουργικά.
Αγαπούσε ιδιαίτερα τη χώρα του, Γεωργία όπου είχε γεννηθεί.
Λειτουργούσε στη γεωργιανή γλώσσα πολλές φορές, αν και στο εκκλησίασμα δεν είχε Γεωργιανούς και πριν την κοίμησή του ζήτησε να τον ενταφιάσουν μαζί με τα γεωργιανά εκκλησιαστικά βιβλία του.
Απεβίωσε στις 4 Νοεμβρίου 1959.
Το 1970, έντεκα χρόνια μετά την κοίμηση του οσίου, στον έρημο τόπο της Σίψας, εγκαταστάθηκε αδελφότητα με επικεφαλής τη Μικρασιάτισσα Γερόντισσα Ακυλίνα.
Έτσι με την επίβλεψη και στήριξη του Μητροπολίτη Δράμας Διονυσίου, στην εγκαταλελειμμένη περιοχή ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε Ιερά Μονή αφιερωμένη στην Ανάληψη του Σωτήρος με πολυμελή αδελφότητα μοναζουσών.
Η ανακομιδή των λειψάνων του οσίου πραγματοποιήθηκε επί ηγουμενίας της Μικρασιάτισσας Γερόντισσας Ακυλίνας.
Η αγιοκατάταξή του έγινε το 2008 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και εορτάστηκε το ίδιο έτος επισήμως στη Δράμα παρουσία του Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Ο όσιος Γεώργιος συμβουλεύοντας τα πνευματικά του παιδιά τόνιζε ότι πρέπει να νηστεύουν σωστά, γιατί η νηστεία είναι μια άσκηση για τον χριστιανό.
Είναι λάθος να νηστεύεις, έλεγε, μια εβδομάδα στην αρχή και μια εβδομάδα στο τέλος της νηστείας. Πάνω σ’ αυτό το θέμα ανέφερε μια μέρα και το εξής παράδειγμα: «Όταν είσαι πάνω σε μια γέφυρα και βρέχει δυνατά κι έχεις απλωμένο ένα σχοινί κι αρχίζεις να το μαζεύεις, επειδή βρέχεσαι δεν το κόβεις για να φύγεις, αλλά περιμένεις να το μαζέψεις όλο κι ας βρέχεσαι».
Τόνιζε ακόμη ότι οι ανάδοχοι δεν πρέπει να μαλώνουν και ότι ο κάθε χριστιανός πρέπει να βαφτίσει το λιγότερο τρία παιδιά.
Το καθήκον του νονού, έλεγε, είναι να μαθαίνει στα βαφτιστικά του από μικρά να πηγαίνουν Εκκλησία, να κοινωνούν τακτικά, να ακολουθούν τον σωστό δρόμο, να γίνουν καλοί άνθρωποι και χριστιανοί.
