«Στις 23 Μαΐου 2001, το Μιλάνο φιλοξένησε τον τελικό του Champions League μεταξύ Μπάγερν Μονάχου και Βαλένθια.
Την ημέρα του αγώνα, ήμουν καλεσμένος στο επίσημο γεύμα που πραγματοποιήθηκε στο Palazzo Marino, το δημαρχείο, στην Piazza della Scala.
Κάθομαι δίπλα στον φίλο μου Φλορεντίνο Πέρεθ, πρόεδρο της Ρεάλ Μαδρίτης, που έχει έρθει να παρακολουθήσει τον τελικό.
Ο Florentino μου λέει...
 «Adriano, θέλω να πάρω τον Shevchenko.
Αν δεν μου το δώσεις, αναγκάζομαι να παρω έναν υπνάκο και να πάω στο Τορίνο μετά το γεύμα για να αγοράσω τον Ζιντάν.
Πρόσφερα στη Γιούβε εκατόν πενήντα δισεκατομμύρια λιρέτες.
Προτιμώ να σου τα δώσω και να ξαπλώσω στο κρεβάτι μετά το φαγητό».
Σηκώνομαι από το τραπέζι, πηγαίνω στη στοά στον πρώτο όροφο του Παλάτσο Μαρίνο και τηλεφωνώ στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι για να αναφέρω την πρόταση του Φλορεντίνο.
Και ο πρόεδρος τσαντίζεται λίγο μαζί μου γιατί του τηλεφώνησα...
 "Δεν το συζητάμε καν!"
Προσπαθώ να δικαιολογηθώ...
 «Πρόεδρε, μπροστά στα εκατόν πενήντα δισεκατομμύρια, το να κάνω ένα τηλεφώνημα στον ιδιοκτήτη του συλλόγου μου φάνηκε ως κατώτατος μισθός».
«Ευχαριστώ, ευχαριστώ… αλλά μην το συζητάτε καν».
Επιστρέφω στο τραπέζι και αναφέρομαι σε έναν πολύ απογοητευμένο Φλορεντίνο, ο οποίος έτσι αναγκάζεται να εγκαταλείψει την προσφορά του.
Το απόγευμα έφυγε για το Τορίνο και έκλεισε την συμφωνία με τον Ζιντάν, την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, για να επιστρέψει στο Μιλάνο και να παρακολουθήσει τον τελικό του Σαν Σίρο δίπλα μου».
Αντριάνο Γκαλιάνι