«Ο Γιώργος Κούδας ήταν και είναι ο μεγαλύτερος Μακεδόνας ποδοσφαιριστής.

Υπήρξαν φυσικά και άλλοι αξιόλογοι παίκτες από τη Μακεδονία, όμως έκαναν καριέρα αλλού, ενώ εκείνος έμεινε στη Θεσσαλονίκη και τον ΠΑΟΚ.
Θεωρώ τον Γιώργο Κούδα καλύτερο απ’ όλους, διότι εκτός από μεγάλος ποδοσφαιριστής, ήταν ο ηγέτης της ομάδας, στοιχείο που δεν είχε κανείς άλλος παίκτης.

Αυτός είναι ο λόγος που θεωρώ τον Κούδα πληρέστερο, ακόμα και από τον Βασίλη Χατζηπαναγή.

Αν ο ΠΑΟΚ έφτασε στην κορυφή, στις αρχές της δεκαετίας του ’70, το οφείλει στον ηγέτη του τον Γιώργο Κούδα.
Σαν χαρακτήρας, θα μπορούσε να είναι αυτό που λέμε βεντέτα, κάτι που κανείς δε θα παρεξηγούσε, με βάση την απόδοσή του μέσα στο γήπεδο.
Όμως δεν ήταν και μπορώ να πω πως είναι ένας από τους καλύτερους φίλους μου.

Ήταν μια βεντέτα, με την καλή έννοια του όρου, ένας άνθρωπος πολύ απλός, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.
Σαν ποδοσφαιριστής, ο Γιώργος Κούδας δεν περπατούσε μέσα στο γήπεδο αλλά πετούσε. Είχε στο παιχνίδι του αρμονία και φαντασία, ήταν με μία λέξη πλήρης.
Στην αρχή της καριέρας του, ξεκίνησε σαν προωθημένος κυνηγός όμως αργότερα τραβήχτηκε λίγο πιο πίσω για να έχει περισσότερο χώρο και να μοιράζει εκείνες τις υπέροχες μπαλιές, με αποδέκτες συμπαίκτες όπως ο Σταύρος Σαράφης, ο Κούλης Αποστολίδης, ο Αχιλλέας Ασλανίδης, ο Δημήτρης Παρίδης.
Το στοιχείο που τον χαρακτήριζε σαν ποδοσφαιριστή και τον χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο είναι το Ήθος».

Γιάννης Διακογιάννης