”Πολλές φορές ξαναπέφτω στους εθισμούς μου, προκαλώντας αυτοκαταστροφή αλλά και καταστρέφοντας τους γύρω μου.
Μένω μόνος, κλεισμένος στο σπίτι μου, δεν βγαίνω ποτέ έξω, δεν κάνω τίποτα παραγωγικό. Μερικές φορές δεν θέλω καν να σηκωθώ από το κρεβάτι.
Θέλω να σας τα πω όλα αυτά γιατί πιστεύω ότι η μόνη διέξοδος είναι να μάθει ο κόσμος τι συμβαίνει.
Έχω αποστασιοποιηθεί από ανθρώπους που με αγάπησαν και που με αγαπούν, και που αγάπησα και αγαπώ. Ακόμα και από την οικογένειά μου και τα παιδιά μου.
Δεν θέλω να παίξω το θύμα, απλά θέλω να καταλάβετε ότι οι αποφάσεις που παίρνω στη ζωή μου και ο θυμός που νιώθω για τον κόσμο και για πολλούς ανθρώπους έχουν να κάνουν με την ασθένειά μου, με την κατάθλιψή μου.
Κάνω ψυχιατρική θεραπεία, αλλά πολλές φορές είναι δύσκολο, ξαναπέφτω στους εθισμούς μου.
Μου κοστίζει πολύ να συνεχίσω. Στο παρελθόν ήμουν ποδοσφαιριστής υψηλού επιπέδου, τώρα είμαι εντελώς διαφορετικός άνθρωπος, χωρίς ασφάλεια ή εμπιστοσύνη. Δεν αναγνωρίζω καν τον εαυτό μου και δυσκολεύομαι να ξεφύγω από αυτό.
Αν υπάρχει κάποιος που περνάει την ίδια κατάσταση, ή κάποιο μέλος της οικογένειας, θέλω να του πω να μιλήσει με την οικογένειά του.
Μου κοστίζει πολύ να ανοιχτώ, να βγω από την πραγματικότητα που είναι στο μυαλό μου , που δεν είναι αληθινό αλλά που υπάρχει μέσα μου.
Για μένα είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω τι είναι αληθινό και τι επινοεί το κεφάλι μου.
Αν υπάρχει κάποιος που βιώνει παρόμοια κατάσταση, ζητήστε βοήθεια.
Μπορεί να συμβεί στον καθένα.
Δεν έχω σταθερή δουλειά, δεν έχω εισόδημα.
Αλλά αυτή είναι η δευτερεύουσα πτυχή, γιατί ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα χρήματα.
Είμαι φτωχός και θα μπορούσα να πεθάνω φτωχός, αλλά δεν με νοιάζει: αυτό που με πληγώνει περισσότερο είναι ότι φτωχαίνω εδώ, στην ψυχή.
Ήμουν πάντα καλός φίλος, καλός σύντροφος, ήθελα να γίνω καλός πατέρας αλλά πολλές φορές απέτυχα.
Θέλω να καταλάβετε ότι πολλές από τις συμπεριφορές μου προέρχονται από ένα μέρος μέσα μου που δεν μπορώ να ελέγξω, κάνω κακό στον εαυτό μου.
Ζητώ συγχώρεση από τους φίλους μου, την οικογένειά μου.
Δεν θέλω να γίνω θύμα, αλλά με κάποιο τρόπο να αναγκάσω τον εαυτό μου να μην πέσω στα ίδια λάθη.”
Αυτά έλεγε ο Οσβάλντο μέχρι που βήμα βήμα προσπάθησε να τα ξεπεράσει όλα…
”Νιώθω την ανάγκη να πω ότι πάλεψα τόσο σκληρά με την κατάθλιψη.
Ένιωθα ότι η ζωή μου γλιστρούσε μακριά.
Θυμάμαι ότι ήθελα να το μοιραστώ για να στείλω ένα μήνυμα.
Έβλεπα έναν ψυχίατρο, ζούσα κλεισμένος στο σπίτι, ανήμπορος να κάνω οτιδήποτε παραγωγικό με οποιονδήποτε τρόπο.
Ήταν μια πολύ σοβαρή κατάθλιψη που με οδήγησε σε εθισμούς, όπως το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
Αλλά για να το ξεπεράσεις όλο αυτό, χρειάζεσαι πολλή δύναμη.
Είμαι κοντά σε όποιον περνάει παρόμοιες καταστάσεις γιατί ξέρω πόσο δύσκολο είναι.
Υγεία ψυχική και σωματική!”
Πάμπλο Ντανιέλ Οσβάλντο
