Στις 6 Ιουλίου 1952 πάνω από 50.000 άνθρωποι βρέθηκαν στο Στάδιο Νεμέσιο Καμάτσο στη Μπογοτά για να απολαύσουν μια συνάντηση που θα έμενε στην ιστορία.
Εκεί οι Μιγιονάριος του Αλφρέδο Ντι Στέφανο αντιμετώπιζαν την ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης.
Την εποχή του αγώνα, η Ρεάλ βίωνε μια περίοδο “ξηρασίας”, καθώς δεν είχε κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλήματος από τη σεζόν 1932/33, και η ευρωπαϊκή της κυριαρχία δεν είχε ακόμη ξεκινήσει.
Μέσα στο χάος στην Μπογκοτά, υπήρχε ένας αέρας ενθουσιασμού ανάμεσα στον κόσμο που είχε έρθει για να παρακολουθήσει την ισπανική ομάδα να αντιμετωπίζει τους Μιγιονάριος, οι οποίοι είχαν πολλούς Αργεντινούς παίκτες. Οι Ισπανοί προηγήθηκαν μόλις στο 17ο λεπτό, αλλά η ομάδα της Κολομβίας κατάφερε να ανατρέψει το παιχνίδι, φεύγοντας τελικά νικήτρια με 2-1 και όταν το έκανε, το στάδιο ξεσηκώθηκε, με τον Ντι Στέφανο να πετυχαίνει το γκολ της ανατροπής.
Ανάμεσα στους δεκάδες χιλιάδες θεατές, ένας από αυτούς που πανηγύριζαν ήταν ο 25χρονος Ερνέστο “Τσε” Γκεβάρα. Παρόλο που υποστήριζε τη Ροσάριο Σεντράλ, ο νεαρός Γκεβάρα είχε ως είδωλο τον Ντι Στέφανο και το ποδόσφαιρο έπαιξε συνεχώς τεράστιο ρόλο στη ζωή του.
Ο Γκεβάρα είχε ξεκινήσει το περίφημο γύρο της Λατινικής Αμερικής με τη μοτοσυκλέτα του. Τότε είχε βρεθεί και στην Κολομβία. Τους προηγούμενους μήνες, μαζί με τον φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδο είχαν αναμειχθεί με έναν σύλλογο που ονομαζόταν Ιντεπεντιέντε Σπόρτινγκ στην κολομβιανή πόλη Λετίσια. Ο Γκεβάρα και ο Γρανάδο έπεισαν τον σύλλογο να τους επιτρέψει να δουλέψουν μαζί τους και ορίστηκαν προπονητές, δουλεύοντας την αμυντική διάταξη και το μαρκάρισμα.
Σύντομα έγιναν παίκτες-προπονητές στον σύλλογο, με τον Γκεβάρα να παίζει τερματοφύλακας λόγω των προβλημάτων του με το άσθμα και τον Γρανάδο να εντυπωσιάζει με τις ντρίμπλες του. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Μπογκοτά, ο Γκεβάρα και ο Γρανάδο συναντήθηκαν με τον Ντι Στέφανο. Λέγεται ότι συναντήθηκαν μετά από έναν αγώνα του Ντι Στέφανο με τους Μιγιονάριος, συζήτησαν και τους δόθηκαν εισιτήρια για έναν άλλο αγώνα από τον επιθετικό.
Ως φανατικός του ποδοσφαίρου από παιδί, ο Γκεβάρα έπαιζε επιθετικός, αλλά αναγκάστηκε να προσαρμόσει τη θέση του και να γίνει τερματοφύλακας λόγω του άσθματος από το οποίο υπέφερε. Στο τέρμα μπορούσε να τρέχει λιγότερο και να έχει συνεχώς ένα εισπνεόμενο στο χέρι του. Τόσο πολύ θαύμαζε ο νεαρός τον Ντι Στέφανο ώστε όταν έπαιζε στους δρόμους ως παιδί, συχνά προσποιούνταν ότι ήταν ο εμβληματικός επιθετικός.
Το ποδόσφαιρο ήταν πολύ σημαντικό για τον Τσε. Κατά την επίσκεψή του στο Περού, θα παίξει μερικούς αγώνες ποδοσφαίρου σε μια αποικία λεπρών. “Αυτό μπορεί να φανεί σαν να καυχιέμαι ανούσια”, έγραψε σε ένα γράμμα στον πατέρα του, “αλλά το ψυχολογικό όφελος για αυτούς τους ανθρώπους -που συνήθως αντιμετωπίζονται σαν ζώα- από το να αντιμετωπίζονται ως κανονικοί άνθρωποι είναι ανυπολόγιστο”.
9 Οκτωβρίου 1967, στη Λα Ιγέρα της Βολιβίας, ο Ερνέστο Γκεβάρα θα εκτελεστεί από το στρατιωτικό καθεστώς.
Aπο την σελίδα: Balon Roto
